லண்டனின் மேகமூட்டமான ஒரு மாலைப் பொழுது. பேரறிஞர் ஜார்ஜ் பெர்னார்ட் ஷா தனது படுக்கையில் படுத்திருந்தார். . திடீரென அவருக்கு கடுமையான நெஞ்சுவலி ஏற்பட்டது. மூச்சு விடுவதே சிரமமாக இருந்தது.
“இது சாதாரண வலி இல்லை,” என்று நினைத்த ஷா, தனது மருத்துவருக்கு உடனடியாக தொலைபேசி அழைப்பு விடுத்தார்.
“டாக்டர் ஜான்சன், நான் ஷா பேசுகிறேன். எனக்கு மிகவும் கடுமையான நெஞ்சுவலி ஏற்பட்டுள்ளது. தயவு செய்து என் வீட்டிற்கு உடனடியாக வரமுடியுமா?” என்று கேட்டார் ஷா, அவரது குரலில் பதற்றம் தெரிந்தது.
டாக்டர் ஜான்சன் பதிலளித்தார், “மிஸ்டர் ஷா, நான் மிகவும் வருந்துகிறேன். ஆனால் என் கிளினிக்கில் இப்போது நிறைய நோயாளிகள் காத்திருக்கிறார்கள். உங்களால் இங்கே வர முடியுமா?”
ஷா பதிலளித்தார், “டாக்டர், என்னால் எழுந்து நடக்கவே முடியவில்லை. காபி கூட போட்டுக் குடிக்க முடியவில்லை. தொடர்ந்து நிற்க கூட என்னால் முடியவில்லை.”
டாக்டர் ஜான்சனுக்கு கவலையாக இருந்தது. “சரி, நான் உங்கள் வீட்டிற்கு வருகிறேன்,” என்றார் அவர்.
அரை மணி நேரம் கழித்து, டாக்டர் ஜான்சன் ஷாவின் வீட்டை அடைந்தார். அவர் மாடிப்படிகளில் ஏறி வந்தபோது, அவருக்கு மூச்சு வாங்கியது. ஜான்சன், ஷாவை விட வயதானவர்.
ஷாவின் அறையை அடைந்ததும், டாக்டர் ஜான்சன் ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து தனது நெஞ்சைப் பிடித்தபடி இருந்தார். அவரது முகம் வேர்வையால் நனைந்திருந்தது.
இதைக் கண்ட ஷா திடுக்கிட்டார். உடனடியாக அவர் படுக்கையிலிருந்து எழுந்தார். “டாக்டர், நீங்கள் நன்றாக இருக்கிறீர்களா?” என்று கேட்டார்.
டாக்டர் ஜான்சன் தலையசைத்தார். “கவலைப்பட வேண்டாம், மிஸ்டர் ஷா. நான் சற்று ஓய்வெடுத்துக் கொள்கிறேன்.”
ஆனால் ஷா அமைதியாக இருக்கவில்லை. அவர் விரைவாக சமையலறைக்குச் சென்று ஒரு கோப்பை சூடான காபி தயாரித்தார். அதை டாக்டர் ஜான்சனிடம் கொண்டு வந்தார்.
“இதோ, டாக்டர். இந்த காபி உங்களுக்கு நன்றாக இருக்கும்,” என்றார் ஷா, டாக்டரின் நெஞ்சைத் தடவிக்கொடுத்தபடி.
டாக்டர் ஜான்சன் காபியை அருந்தினார். சிறிது நேரத்தில் அவர் சற்று தேறினார். “நன்றி, மிஸ்டர் ஷா. இப்போது நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.”
பின்னர் டாக்டர் ஜான்சன் தனது பணப்பையை எடுத்தார். அதிலிருந்து ஒரு சிறிய காகிதத்தை எடுத்து எழுதி, ஷாவிடம் நீட்டினார்.
ஷா அந்தக் காகிதத்தை வாங்கிப் பார்த்தார். அது ஒரு மருத்துவக் கட்டணப் பட்டியல். 30 பவுண்டுகள்.
ஷா சிரித்தார். “என்ன டாக்டர்? நீங்கள் என்னை பார்க்க வந்தீர்கள். ஆனால் உங்களுக்குத்தான் நெஞ்சுவலி ஏற்பட்டது. நான்தான் உங்களுக்கு உதவி செய்தேன். அப்படியிருக்க, எனக்கே ஏன் கட்டணப் பட்டியல் தருகிறீர்கள்?”
டாக்டர் ஜான்சன் புன்னகைத்தார். “மிஸ்டர் ஷா, இது உங்களுக்கு நான் அளித்த சிகிச்சைக்கான கட்டணம்தான்.”
ஷா குழப்பமடைந்தார். “எந்த சிகிச்சை?”
டாக்டர் ஜான்சன் விளக்கினார்: “நீங்கள் தொலைபேசியில் என்னிடம் சொன்னவற்றை நினைவுபடுத்திக் கொள்ளுங்கள். ‘எழுந்து நடக்க முடியவில்லை’ என்றீர்கள். ஆனால் இப்போது ஓடோடி வந்து எனக்கு உதவினீர்கள். ‘காபி போட்டுக் குடிக்க முடியவில்லை’ என்றீர்கள். ஆனால் இப்போது எனக்கும் காபி போட்டுக் கொடுத்தீர்கள். ‘தொடர்ந்து நிற்க முடியவில்லை’ என்றீர்கள். ஆனால் இப்போது அரை மணி நேரமாக நின்று கொண்டிருக்கிறீர்கள்.”
ஷா ஆச்சரியத்துடன் கேட்டார், “அப்படியென்றால்?”
டாக்டர் ஜான்சன் தொடர்ந்தார்: “நீங்கள் உங்கள் பிரச்சினைகளை மட்டுமே கவனித்தீர்கள். அதனால் அவை பெரிதாகத் தெரிந்தன. ஆனால் இப்போது என் கஷ்டத்தைப் பார்த்ததும், உங்கள் சொந்தக் கஷ்டங்களை மறந்துவிட்டீர்கள். உங்கள் நெஞ்சுவலி கூட மறைந்துவிட்டது, இல்லையா?”
ஷா சிந்தித்தார். உண்மைதான். அவரது நெஞ்சுவலி எப்போது மறைந்தது என்பதே அவருக்குத் தெரியவில்லை.
டாக்டர் ஜான்சன் முடித்தார்: “இதுதான் என் சிகிச்சை, மிஸ்டர் ஷா. நமது பிரச்சினைகள் பெரும்பாலும் நமது மனநிலையை பொறுத்தே அமைகின்றன. மற்றவர்களின் கஷ்டங்களைப் பார்க்கும்போது, நமது சொந்தக் கஷ்டங்கள் சிறியதாகத் தோன்றும். அதுவே சிறந்த மருந்து.”
ஷா மெதுவாக தலையசைத்தார். அவர் புன்னகையுடன் பணப்பையை எடுத்து 30 பவுண்டுகளை டாக்டர் ஜான்சனிடம் கொடுத்தார். “நன்றி டாக்டர். இன்று நீங்கள் எனக்கு மருத்துவம் மட்டுமல்ல, ஒரு முக்கியமான வாழ்க்கைப் பாடத்தையும் கற்றுக் கொடுத்துள்ளீர்கள்.”
அன்று முதல், ஜார்ஜ் பெர்னார்ட் ஷா தனது பிரச்சினைகளை வேறொரு கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கத் தொடங்கினார். அவர் மற்றவர்களின் கஷ்டங்களை புரிந்து கொள்ளவும், அவர்களுக்கு உதவவும் முயன்றார். இது அவரது சொந்த வாழ்க்கையை மேலும் அர்த்தமுள்ளதாக்கியது.
இந்த அனுபவம் நமக்கும் ஒரு முக்கியமான பாடத்தைக் கற்றுத் தருகிறது. நமது பிரச்சினைகள் எவ்வளவு பெரியதாகத் தோன்றினாலும், மற்றவர்களின் கஷ்டங்களைப் பார்க்கும்போது அவை சிறியதாகத் தெரியலாம். இந்த உணர்வு நம்மை மனிதநேயத்துடன் செயல்பட வைக்கிறது, மேலும் நமது சொந்தப் பிரச்சினைகளை சமாளிக்க உதவுகிறது.
அடுத்த முறை நீங்கள் ஒரு பிரச்சினையை எதிர்கொள்ளும்போது, ஒரு நிமிடம் நின்று யோசியுங்கள். உங்களைச் சுற்றியுள்ள மற்றவர்களின் நிலைமையைப் பாருங்கள். ஒருவேளை, அவர்களுக்கு உதவுவதன் மூலம், நீங்கள் உங்கள் சொந்தப் பிரச்சினைகளுக்கும் தீர்வு காணலாம்.