19ஆம் நூற்றாண்டின் தமிழக வரலாற்றில் மிகவும் முக்கியமான ஆன்மீகத் தலைவர்களில் ஒருவராக வைகுண்டர் திகழ்கிறார். சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளை எதிர்த்து போராடியவரும், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு ஆன்மீக விடுதலையின் பாதையைக் காட்டியவருமான வைகுண்டர், இன்றைய கன்யாகுமரி மாவட்டத்தில் ஒரு புதிய மதப்பிரிவை உருவாக்கினார். அவரது வாழ்க்கை வரலாறு, போதனைகள் மற்றும் அவருடைய தாக்கங்களை இந்தக் கட்டுரையில் விரிவாகக் காண்போம்.
பிறப்பும் இளமைப் பருவமும்
1809 ஜனவரி 14 (அல்லது 15) அன்று, பிரிட்டிஷ் காலத்தின் திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்தில், இன்றைய கன்யாகுமரி மாவட்டத்தின் அகத்தீஸ்வரம் வட்டம் தாமரைக்குளம் அருகே சாஸ்தாங்கோவில் விளை என்ற ஊரில் வைகுண்டர் பிறந்தார். அவரது தந்தை பொன்னு நாடார், மூவண்டன் தோப்பு என்ற இடத்தில் பனையேறும் தொழில் செய்து வந்தார். தாயார் வெயிலாள். அவருக்கு இடப்பட்ட இயற்பெயர் முடிசூடும் பெருமாள், ஆனால் அன்றாட வாழ்வில் முத்துக்குட்டி என்றே அழைக்கப்பட்டார்.
சான்றோர் எனப்படும் நாடார் இனத்தைச் சேர்ந்த வைகுண்டர், தனது இளமைக் காலத்தில் மரபான முறையில் மொழிக்கல்வி, சண்டைப் பயிற்சி மற்றும் வர்ம மருத்துவம் ஆகியவற்றைக் கற்றிருந்தார். மேலும், வாய்மொழி மரபாக பல கதைகளையும், அடிப்படை சாஸ்திரங்களையும் அறிந்திருந்தார். இருப்பினும், அகிலத்திரட்டு அம்மானை என்ற நூலின்படி, அவரது பெரும்பாலான அறிவு ‘கல்லாமல்’ வந்தமைந்தவை என்று குறிப்பிடப்படுகிறது – அதாவது, ஞானியருக்குரிய முறையில் தானாகவே தெளிவுபெற்றவை.
திருமணமும் குடும்ப வாழ்க்கையும்
1840ஆம் ஆண்டில், வைகுண்டர் பரதேவதை (திருமாலம்மா) என்ற பெண்ணை மணந்துகொண்டார். பரதேவதை நெல்லை மாவட்டம் புலியூர் ஊரைச் சேர்ந்தவர். சில வாய்மொழிச் செய்திகளின்படி, பரதேவதை வைகுண்டரின் முறைப்பெண் என்றும், வயதில் அவரைவிட மூத்தவர் என்றும் தெரிகிறது. இதற்கு முன்பு, பரதேவதை ஊரல்வாய்மொழி ஊரைச் சேர்ந்த எமலோகபுருடன் என்பவரை திருமணம் செய்திருந்தார், ஆனால் அவர் இருமல் நோயால் இறந்துவிட்டார்.
வைகுண்டர் – திருமாலை அம்மாள் தம்பதியருக்கு புதுக்குட்டி என்ற மகனும், ரெத்னாவதி என்ற மகளும் பிறந்தனர். புதுக்குட்டி மூன்று மகன்களைப் பெற்றார், அவர்களில் மூத்தவரான நாராயண வடிவு, சுவாமித்தோப்பு பதியின் பொறுப்பில் இருந்தார். இந்த மரபில் தற்போது பாலபிரஜாபதி அடிகளார் இருக்கிறார்.
ஞானம் பெறுதலும் திருச்செந்தூர் அனுபவமும்
வைகுண்டரின் வாழ்க்கையில் ஒரு முக்கிய திருப்புமுனை அவரது இருபதாம் வயதில் ஏற்பட்டது. அவர் கடுமையான நோய்க்கு ஆளாகி, சாவை நெருங்கினார். இந்த அனுபவம் உலகியலில் இருந்து அவரை விலக்கி, ஆன்மீகப் பாதையில் அவரை ஈர்த்தது.
அகிலத்திரட்டு பாடலின்படி, வைகுண்டரின் தாயார் வெயிலாளின் கனவில் திருமால் தோன்றி, அவரை திருச்செந்தூர் கோயிலுக்கு அழைத்துச் செல்லும்படி ஆணையிட்டார். இதன்படி, 1833 மார்ச் 3 (அல்லது 4) அன்று, வைகுண்டர் திருச்செந்தூருக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டார். அங்கே அவர் தைலப்பதம் என்ற எண்ணெய்க் குளத்தில் மூழ்கி நீராடினார். மேலும், திருச்செந்தூர் கடலுக்குள் ஓரிடத்தில் மூன்று நாட்கள் தனிமையில் இருந்ததாகவும் கதைகள் உள்ளன. இந்த அனுபவங்களின் மூலம் அவர் மெய்ஞானம் அடைந்ததாக நம்பப்படுகிறது.
இந்த அனுபவத்திற்குப் பிறகு, அவர் தனது பெயரை முத்துக்குட்டியில் இருந்து ‘வைகுண்டர்’ என மாற்றிக்கொண்டார். இந்த நாளே அய்யா வைகுண்டர் அவதார நாளாக அய்யாவழி மரபினரால் கொண்டாடப்படுகிறது.
சாமித்தோப்பில் தவமும் ஞான உபதேசங்களும்
திருச்செந்தூரில் இருந்து வைகுண்டர் நடந்தே சாமித்தோப்புக்குத் திரும்பினார். வெள்ளிக்கிழமை அதிகாலையில், மூல நட்சத்திரமும் பஞ்சமி திதியும் கூடிய நேரத்தில் அவர் வந்ததாக அகிலத்திரட்டு குறிப்பிடுகிறது. பச்சரிசி, தேங்காய், சிறுபயிறு, மிளகு ஆகியவை கலந்த உணவை ஒரு வேளை மட்டுமே உண்டு அவர் தவம் செய்தார். 4 ஆண்டுகள் 8 மாதம் அவரது தவம் தொடர்ந்தது.
இதன் பின்னர், வைகுண்டர் ஞான உபதேசங்களை நிகழ்த்த ஆரம்பித்தார். பல மக்கள் அவரைத் தேடி வந்து, அவரை திருமாலின் அவதாரமாக வழிபட ஆரம்பித்தனர். பின்னாளில் இது ‘அய்யாவழி’ என்ற புதிய மதப்பிரிவாக உருவெடுத்தது.
அரசாங்கத்தின் அடக்குமுறைகளும் சிறைவாசமும்
வைகுண்டரின் செல்வாக்கு மற்றும் போதனைகள் உயர் சாதியினருக்கு அச்சுறுத்தலாக உணரப்பட்டன. அவருடைய போதனைகள் பாரம்பரிய சமயநெறிகளை மீறுவதாகக் கருதப்பட்டதால், 1837ஆம் ஆண்டில் அவர் கைது செய்யப்பட்டார்.
அகிலத்திரட்டின்படி, அவர் சாதியக் குற்றச்சாட்டுகளால் கைது செய்யப்பட்டார். சுசீந்திரத்தில் விசாரணைக்குப் பின், அவர் திருவனந்தபுரம் கொண்டு செல்லப்பட்டார். அங்கே அவர் அரசத்துரோகியாக நடத்தப்பட்டு, பல்வேறு கொடுமைகளுக்கு ஆளானார். ஆனால், மக்களிடையே அவருக்கு இருந்த செல்வாக்கின் காரணமாக, அரசு அவரைக் கொல்லாமல், மன்னிப்புக் கடிதம் எழுதிக் கொடுத்துவிட்டுச் செல்லும்படி ஆணையிட்டது.
1838 மார்ச் 3 அன்று, வைகுண்டர் அரசுக்கு தான் தனது சொந்த சாதியினருடன் மட்டுமே தொடர்பு கொள்வேன் என்று உறுதிமொழி அளித்தார். இதன் பின்னர் அவர் விடுதலை செய்யப்பட்டார். ஆனாலும், அவர் தனது ஞான உபதேசங்களைத் தொடர்ந்தார்.
அய்யாவழி உருவாக்கமும் சமய போதனைகளும்
சிறையில் இருந்து விடுதலையான பின், வைகுண்டர் ஓர் ஆண்டுக் காலம் தவம் செய்தார். 1837 முதல் 1838 வரை இந்த தவக்காலம் நீடித்தது. அடுத்த பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் அவர் ஞான உபதேசங்கள் செய்து வந்தார்.
இருப்பினும், மூன்று தரப்பினர் அவருக்கு எதிராக இருந்தனர்:
- அவரைப் பின்பற்றிய நாடார் சாதியினரின் எண்ணிக்கை அதிகரித்ததைக் கண்டு உயர் சாதியினர் சீற்றம் கொண்டனர்.
- சிறுதெய்வ வழிபாட்டை அவர் மறுத்ததால் நாடார் சாதியின் செல்வந்தர்கள் அவரை எதிர்த்தனர்.
- சான்றோர் சமூகத்தில் பரவிவந்த கிறிஸ்தவத்தை அவர் எதிர்த்ததால், கிறிஸ்தவர்களும் அவரை எதிர்த்தனர்.
இத்தடைகளையெல்லாம் மீறி, வைகுண்டர் தனது போதனைகளைப் பரப்பினார். அவர் பல அற்புதங்கள் செய்ததாகவும், திருமாலின் அவதாரமாக மக்களால் போற்றப்பட்டதாகவும் அகிலத்திரட்டு குறிப்பிடுகிறது. இந்த நம்பிக்கைகளே பின்னாளில் அய்யாவழி என்ற மதப்பிரிவாக உருவெடுத்தது.
வைகுண்டரின் போதனைகள் மற்றும் கோட்பாடுகள்
வைகுண்டரின் போதனைகள் பல்வேறு முக்கிய கொள்கைகளை உள்ளடக்கியிருந்தன:
- சாதி மறுப்பு: அனைத்து மனிதர்களும் சமமானவர்கள் என்ற கருத்தை அவர் வலியுறுத்தினார்.
- விலங்கு பலி மறுப்பு: பாரம்பரிய சடங்குகளில் விலங்குகளை பலியிடுவதை அவர் கடுமையாக எதிர்த்தார்.
- பேய்-பிசாசு வழிபாட்டு மறுப்பு: சிறு தெய்வங்கள் மற்றும் பேய் வழிபாட்டை அவர் நிராகரித்தார்.
- ஆடம்பர விழாக்கள் மறுப்பு: ஆடம்பரமான விழாக்களையும், பொருளாதார சுமையை ஏற்படுத்தும் காணிக்கைகளையும் அவர் எதிர்த்தார்.
- சமத்துவம் மற்றும் சகோதரத்துவம்: அனைத்து மனிதர்களும் சமமானவர்கள் என்ற கருத்தை வலியுறுத்தினார்.
- பெண்களுக்கான மரியாதை: பெண்களுக்கு சமூகத்தில் மரியாதை அளிக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார்.
இந்த போதனைகள் அனைத்தும் 19ஆம் நூற்றாண்டின் சமூக சூழலில் மிகவும் புரட்சிகரமானவை. அந்த காலகட்டத்தில் சாதி அமைப்பு மிகவும் கடுமையாக கடைப்பிடிக்கப்பட்ட திருவிதாங்கூரில், இத்தகைய கருத்துக்கள் சமூக மாற்றத்தை ஊக்குவித்தன.
மறைவும் வாரிசுகளும்
வைகுண்டர் 1851 ஜூன் 3 (அல்லது 4) அன்று, 42 வயதில் சமாதியானார். அய்யாவழி நம்பிக்கையின்படி, அவர் ‘வைகுண்டம் சென்றார்’ – அதாவது இறைவனுடன் ஒன்றிணைந்தார்.
அவருடைய மரணத்திற்குப் பின், அவருடைய மகன் புதுக்குட்டி மற்றும் பேரன் நாராயண வடிவு ஆகியோர் அய்யாவழி மரபை தொடர்ந்து வழிநடத்தினர். சுவாமித்தோப்பில் அவருடைய சமாதி அமைக்கப்பட்டது, இது இன்றும் அய்யாவழி பின்பற்றுபவர்களால் புனிதத் தலமாகக் கருதப்படுகிறது.
வைகுண்டரின் எழுத்துக்கள் மற்றும் இலக்கியப் பங்களிப்புகள்
வைகுண்டரின் ஞான உபதேசங்களை அவருடைய முதன்மைச் சீடர் அரிகோபாலர் (தெந்தாமரைக்குளம் இராமகிருஷ்ண நாடார் மகன் சகாதேவன்) கேட்டு, அம்மானை என்னும் செய்யுள் வடிவில் எழுதியவையே ‘அகிலத்திரட்டு’ என்ற நூலாகும். இது 1941 டிசம்பர் 12 அன்று முடிக்கப்பட்டது. இந்நூலே அய்யாவழியின் முதல் நூலாகக் கருதப்படுகிறது.
அதுமட்டுமல்லாமல், ‘அருள் நூல்’ என்ற மற்றொரு புனித நூலும் அய்யாவழியின் அடிப்படை நூலாக திகழ்கிறது. இந்த நூல்கள் வைகுண்டரின் போதனைகளையும், அவருடைய வாழ்க்கை வரலாற்றையும் விவரிக்கின்றன.
வரலாற்றுப் பின்னணி மற்றும் அரசியல் சூழல்
வைகுண்டர் வாழ்ந்த காலத்தில், திருவிதாங்கூர் அரசராக சுவாதித்திருநாள் ராமவர்மா (1813-1851) இருந்தார். ஆனால், உண்மையான அதிகாரம் திவான் கிருஷ்ணராயர் என்ற தெலுங்கு பிராமணரிடமும், பிரிட்டிஷ் ரெசிடெண்ட் என்ற படைத்தளபதியிடமும் இருந்தது.
இக்காலகட்டத்தில், சுவாமித்தோப்பு பகுதிகள் சுசீந்திரம் ஆலயத்தின் நிர்வாகத்தின் கீழ் இருந்தன. 1812 முதல் இந்த ஆலயம் அரசுக் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. வைகுண்டரின் போதனைகள் இந்த ஆலய அதிகாரிகளால் எதிர்க்கப்பட்டன.
1836-ல் எடுக்கப்பட்ட மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, திருவிதாங்கூரில் சுமார் 1,280,668 மக்கள் வாழ்ந்தனர். இவர்களில் ஒடுக்கப்பட்ட சாதியினர் சுமார் 164,864 பேர் மட்டுமே.
இத்தகைய சமூக சூழலில், வைகுண்டரின் சாதி மறுப்பு போதனைகள் மிகவும் புரட்சிகரமானவை. அவரது செல்வாக்கு குறிப்பாக ஒடுக்கப்பட்ட சாதியினர் மத்தியில் அதிகமாக இருந்தது.
அய்யா வழியின் புராணக் கதைகள்
அய்யாவழி பின்பற்றுபவர்கள் மத்தியில், வைகுண்டரைப் பற்றிய பல புராணக் கதைகள் நிலவுகின்றன:
- வைகுண்டர் ஏகப்பரம்பொருளின் அவதாரம் என்றும், நாராயணருக்கும் லட்சுமிதேவிக்கும் மகனாக திருச்செந்தூர் கடலினுள் அவதரித்தார் என்றும் நம்பப்படுகிறது.
- கலியுகத்தை முடித்து, தர்மயுகத்தைத் தோற்றுவிப்பதற்காக அவர் பிறந்ததாகக் கருதப்படுகிறது.
- நாராயணர் திருச்செந்தூரில் பண்டாரமாக மனித வடிவம் எடுத்து, பின்னர் வைகுண்டர் என்ற பெயரில் சுவாமிதோப்பு வந்து தவமிருந்ததாக நம்பப்படுகிறது.
- வைகுண்டர் மூன்று நிலைகளில் தவம் புரிந்ததாகக் கூறப்படுகிறது: முதல் தவம் கலியுகத்தை முடிப்பதற்காக, இரண்டாம் தவம் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்காக, மூன்றாம் தவம் பெண்களுக்காகவும் முன்னோர் காட்டிய நல்ல வழிகளை நிறுவுவதற்காகவும்.
- வைகுண்டர் நாராயணராக இருந்து சப்த கன்னியரையும், தூய பிரம்மமாக இருந்து ஏழு தெய்வ கன்னியரையும் மணம்புரிந்ததாகவும் கதைகள் உள்ளன.
அய்யாவழியின் தற்கால நிலை
இன்று, அய்யாவழி கன்யாகுமரி மாவட்டத்திலும், தென் திருநெல்வேலி மாவட்டத்திலும் பரவலாகப் பின்பற்றப்படுகிறது. பாலபிரஜாபதி அடிகளார் தற்போதைய அய்யாவழித் தலைவராக விளங்குகிறார்.
அய்யாவழி கோயில்களில் உருவ வழிபாடு இல்லை. அய்யா வைகுண்டரின் போதனைகளின் அடிப்படையில், சாதி, மத வேறுபாடின்றி அனைவரும் சமம் என்ற கோட்பாட்டை வலியுறுத்துகின்றனர். ஒவ்வொரு வருடமும் வைகுண்டரின் அவதார தினமும், சமாதி தினமும் விழாக்களாகக் கொண்டாடப்படுகின்றன.
19ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த வைகுண்டர், தமிழ்நாட்டின் சமூக-சமய வரலாற்றில் முக்கியமான இடத்தைப் பிடித்துள்ளார். சாதி ஒடுக்குமுறைகளுக்கு எதிராகக் குரல் கொடுத்த அவர், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு நம்பிக்கையளித்தார். சமத்துவம், சகோதரத்துவம், பெண்ணுரிமை போன்ற நவீன கருத்துக்களை அவர் போதித்தது, அக்காலத்தில் மிகவும் முற்போக்கானவை.
அவரது மரணத்திற்குப் பின்னும், அவரது போதனைகள் அய்யாவழி என்ற மதப்பிரிவாக தொடர்ந்து பல ஆயிரக்கணக்கான மக்களின் வாழ்க்கையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி வருகின்றன. வைகுண்டரின் வாழ்க்கையும் போதனைகளும், எளிய பின்னணியில் இருந்து வந்தாலும், சமூக மாற்றத்திற்காக போராடிய ஒரு தலைவரின் கதையாக நம்மை ஊக்குவிக்கின்றன.