தமிழ் இலக்கியத்தின் மறுமலர்ச்சிக்கு வித்திட்ட உத்தமதானபுரம் வேலுசாமி சாமிநாத ஐயர் – தமிழ்த் தாத்தா என அன்பாக அழைக்கப்படும் இவர், தமிழ் மொழியின் தொன்மையான கருவூலங்களை மீட்டெடுத்து உலகிற்கு அளித்த மகத்தான பணியை நிகழ்த்தியவர். அவரது அரிய பங்களிப்பும், பெற்ற பதவிகளும், பட்டங்களும், பாராட்டுகளும் தமிழ் மொழியின் மேன்மையையும், அதன் வளத்தையும் உலகறியச் செய்தன.
பதிப்புத் துறையின் தமிழ்த் தந்தை
1855 பிப்ரவரி 19 அன்று பிறந்த உ.வே.சா, அறுபதாண்டுகளுக்கும் மேலாக தமிழ்க் கல்வியில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றினார். தமிழ் இலக்கியத்தின் பதிப்புத் துறையில் அவரது பங்களிப்பு அளப்பரியது. ஓலைச்சுவடிகளாகக் கிடந்த 90க்கும் மேற்பட்ட பழந்தமிழ் நூல்களை அச்சேற்றி தமிழ் உலகிற்கு அளித்தார்.
தொலைந்து போகக்கூடிய சங்க இலக்கியங்கள், காப்பியங்கள், புராணங்கள், சிற்றிலக்கியங்கள் என பல்வேறு வகையான பழந்தமிழ் இலக்கியங்களை தேடிக் கண்டெடுத்து, பதிப்பித்து வெளிக்கொணர்ந்தார். இவரது பதிப்புப் பணி இல்லாமல் இருந்திருந்தால், தமிழின் செம்மொழித் தன்மையை நிரூபிக்கும் பல ஆதாரங்கள் இன்று நமக்குக் கிடைத்திருக்காது.
கல்வித்துறை சாதனைகள்
- குடந்தை கல்லூரி, சென்னை மாநிலக் கல்லூரி, சிதம்பரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றில் தமிழாசிரியராக பணிபுரிந்தார்.
- மீனாட்சி தமிழ்க் கல்லூரியின் (இன்றைய அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகம்) முதல்வராக 1924-ஆம் ஆண்டு பொறுப்பேற்றார்.
- பல்வேறு பல்கலைக்கழகங்களின் தமிழ்க் குழுக்களில் உறுப்பினராக பங்காற்றினார்.
- சென்னைப் பல்கலைக்கழகப் புலவர் தேர்வுக்குழுத் தலைவராகவும் பணியாற்றினார்.
பெற்ற பட்டங்களும் பாராட்டுகளும்
மகாமகோபாத்தியாய பட்டம் (1906)
ஆங்கிலேய அரசு வழங்கிய இப்பட்டம், அதுவரை வடமொழி அறிஞர்களுக்கு மட்டுமே வழங்கப்பட்டு வந்தது. தமிழறிஞர் ஒருவருக்கு அளிக்கப்பட்ட முதல் மகாமகோபாத்தியாய பட்டம் இதுவே. நீதிபதி மணி ஐயர் அவர்களின் பரிந்துரையின் பேரில் இப்பட்டம் வழங்கப்பட்டது.
தாக்ஷிணாத்ய கலாநிதி (1925)
காஞ்சி காமகோடிபீடத் தலைவரான சங்கராச்சாரிய சுவாமிகள் வழங்கிய “தாஷிணாத்யகலாநிதி” (தெற்கத்திய கலைச் செல்வன்) பட்டம்.
திராவிட வித்யாபூஷணம் (1917)
காசியிலுள்ள “பாரத தர்ம மகா மண்டலம்” என்ற அமைப்பால் வழங்கப்பட்ட “திராவிட வித்யாபூஷணம்” (திராவிடக் கலையழகன்) பட்டம்.
டாக்டர் (D.LITT.) பட்டம் (1932)
சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் வழங்கிய மதிப்புறு முனைவர் பட்டம். தமிழில் முதன்முதலில் இப்பட்டத்தைப் பெற்றவர் உ.வே.சா. ஆவார்.
‘தமிழ்த் தாத்தா’ பட்டம்
‘கல்கி’ என்ற புனைப்பெயரில் அறியப்பட்ட எழுத்தாளர் ரா. கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்களால் வழங்கப்பட்ட பட்டம்.
மகாகவிகளின் பாராட்டுப் பாடல்கள்
சுப்பிரமணிய பாரதியாரின் பாராட்டு (1906)
மகாமகோபாத்தியாய பட்டம் பெற்றதைக் கொண்டாடும் விழாவில் பாரதியார் பாடிய “மகாமகோபாத்யாயர் வாழ்த்து” என்ற அகச்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் பாடல்கள் தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் குறிப்பிடத்தக்கவை.
ரவீந்திரநாத் தாகூரின் பாராட்டு (1919)
மகாகவி ரவீந்திரநாத் தாகூர் சென்னை வந்தபோது உ.வே.சா.வின் இல்லத்திற்கே நேரில் சென்று, அவரது பதிப்புப் பணியைப் பார்வையிட்டுப் பாராட்டி “தேசிகோத்தம தேமாகரிப்ரணாம்” என்ற வங்காளக் கவிதையை இயற்றினார்.
இரு மகாகவிகளும் உ.வே.சா. அவர்களை “அகத்திய முனிவருக்கு ஒப்பானவர்” என்று பாராட்டியது குறிப்பிடத்தக்கது.
தமிழ்ப் பணிக்கான அங்கீகாரங்கள்
- மதுரைத் தமிழ்ச் சங்கத்தில் 1925-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற விழாவில் ஐயாயிரம் வெண்பொற்காசுகள் கொண்ட பொற்கிழி வழங்கப்பட்டது.
- 1903-ஆம் ஆண்டு ஏழாவது எட்வர்டு மன்னரின் முடிசூட்டு விழாவில் தஞ்சை துணையாட்சியர் பாராட்டுச் சான்றிதழ் வழங்கினார்.
- வேல்ஸ் இளவரசர் தங்கத் தோடா அணிவித்து மதிப்பு செய்தார்.
- ராஜா பாஸ்கர சேதுபதி தம் ஜமீனில் ஒரு கிராமத்தையே அன்பளிப்பாக வழங்க முன்வந்தபோது, பெருந்தன்மையுடன் அதை மறுத்தார்.
மறைவுக்குப் பின் நினைவுச் சின்னங்கள்
1942 ஏப்ரல் 28-ல் மறைந்த உ.வே.சா.வின் நினைவாக:
- சென்னை பெசன்ட் நகரில் உ.வே.சா நூல்நிலையம் தொடங்கப்பட்டது (1942).
- சென்னை மாநிலக் கல்லூரி வளாகத்தில் உ.வே.சா.வின் உருவச்சிலை நாட்டப்பட்டது (1948, மார்ச் 7).
- உத்தமதானபுரத்தில் உள்ள இவரது இல்லம் நினைவு இல்லமாக ஆக்கப்பட்டது.
- இந்திய அரசு 2006 பிப்ரவரி 18 அன்று இவரது நினைவு அஞ்சல் தலை வெளியிட்டது.
அபூர்வ தனிச் சிறப்புகள்
தமிழ்த் தாத்தா உ.வே.சா. பல்வேறு சிறப்புகளைப் பெற்றிருந்தார்:
- தமிழறிஞர் ஒருவருக்கு வழங்கப்பட்ட முதல் மகாமகோபாத்தியாய பட்டம்
- தமிழில் முதன்முதலில் மதிப்புறு முனைவர் (D.LITT.) பட்டம் பெற்றவர்
- அவரது முழுப்பெயர் “பிரம்மஸ்ரீ மகாமகோபாத்தியாய தாக்ஷிணாத்ய கலாநிதி திராவிட வித்யாபூஷணம் மகாவித்வான் டாக்டர் உத்தமதானபுரம் வே. சாமிநாதையரவர்கள்”
- “தனி மனிதராக இருந்தும் கூட, ஓர் இயக்கம் செய்ய வேண்டிய பணியை நிறைவாக ஆற்றியவர்” என கலைஞர் கருணாநிதியால் பாராட்டப்பட்டவர்
மடிந்த ஓலைகளில் தேடி எடுத்த தமிழின் பெருமை
தமிழ்த் தாத்தா உ.வே.சா. மலிவான காகிதத்தில் அச்சிடப்பட்ட புத்தகங்களை நிறைந்த இக்காலத்தில் நாம் தமிழ் இலக்கியங்களை எளிதில் கற்க முடிகிறது என்றால், அதற்கு அவரது அரும்பெரும் முயற்சியே காரணம். ஒருவேளை அவர் தேடி எடுத்து பதிப்பித்திருக்காவிட்டால், பல சங்க இலக்கியங்கள் இன்று கிடைத்திருக்காது.
“உ.வே.சா. மட்டும் தொடர்ந்து முயற்சி செய்யாமல் இருந்திருப்பாரேயானால் சங்க இலக்கியங்கள் நமக்குக் கிடைக்காமலே போயிருக்கக் கூடும்” என்ற கருத்து மிகவும் பொருத்தமானது. தமிழ் பதிப்புலக வரலாற்றில் “உ.வே.சா.” என்ற பெயர் என்றும் அழியாத இடத்தைப் பெற்றுள்ளது.
“பொதியமலைப் பிறந்தமொழி வாழ்வறியும் காலமெலாம்…”
தமிழ் உலகம் எப்போதும் நன்றியுடன் நினைவுகூரும் தமிழ்த் தாத்தா உ.வே.சா. அவர்களின் பணிகள் தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் தனித்துவமான இடத்தைப் பெற்றுள்ளன. பாரதியாரின் வாழ்த்துப் பாடலில் கூறியது போல்:
“பொதியமலைப் பிறந்தமொழி வாழ்வறியும் காலமெலாம் புலவோர் வாயில்
துதியறிவாய், அவர்நெஞ்சின் வாழ்த்தறிவாய், இறப்பின்றித் துலங்கு வாயே.”
தமிழ் மொழியின் பெருமையை உலகறியச் செய்த தமிழ்த் தாத்தாவை இன்றைய தமிழ் மக்கள் நன்றியுடன் நினைவு கூர்கிறோம்.