இந்தியாவில் ‘ரூபாய்’ குறியீட்டைச் சுற்றி தற்போது எழுந்துள்ள சர்ச்சை, நம்மை வரலாற்றின் பக்கங்களைத் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கிறது. ஓலைச் சுவடிகள் முதல் அச்சிடப்பட்ட முதல் நூல்கள் வரை தமிழில் ‘ரூ’ குறியீடு எப்படி பயன்படுத்தப்பட்டது என்பதைக் காண்போம்.
புயலைக் கிளப்பிய ‘ரூ’ குறியீடு
தமிழ்நாடு முதல்வர் மு.க. ஸ்டாலின் தனது ‘எக்ஸ்’ பக்கத்தில் “எல்லார்க்கும் எல்லாம்” என்ற தலைப்பில் நிதிநிலை அறிக்கையின் முன்னோட்ட காணொளியை 2025 மார்ச் 13 அன்று வெளியிட்டார். இந்தக் காணொளியில் ரூபாயை குறிக்கும் குறியீடாக தமிழ்நாடு அரசு ‘ரூ’ என்ற எழுத்தைப் பயன்படுத்தியிருந்தது.
இந்தக் காணொளி வெளியான சில மணி நேரங்களிலேயே அது தேசிய அளவில் பெரும் விவாதத்தைக் கிளப்பியது. மத்திய நிதியமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் உள்ளிட்ட பலரும் இதற்குக் கடும் எதிர்ப்பைத் தெரிவித்தனர்.
“தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்கள் பிரதிநிதிகளும் அதிகாரிகளும் தேசத்தின் இறையாண்மையையும் ஒருமைப்பாட்டையும் பாதுகாக்கும் விதமாக அரசியலமைப்பின் கீழ் உறுதிமொழி எடுக்கிறார்கள். மாநில பட்ஜெட் ஆவணங்களில் ‘₹’ போன்ற தேசியச் சின்னத்தை நீக்குவது அந்த உறுதிமொழிக்கு எதிரானது. இது தேசிய ஒற்றுமை குறித்த உறுதிப்பாட்டை பலவீனப்படுத்துகிறது,” என்று நிர்மலா சீதாராமன் குறிப்பிட்டார்.
ஆனால் தமிழ்நாடு மாநில திட்டக் குழுவின் துணைத் தலைவரான ஜெ.ஜெயரஞ்சன் இது குறித்து விளக்கம் அளித்தார். “தற்போது ரூபாயைக் குறிப்பிடப் பயன்படுத்தப்படும் சின்னத்தில் நடுவில் உள்ள கோட்டை எடுத்து விட்டால், அது தேவநகரியில் உள்ள ‘ர’வைத்தான் குறிக்கிறது. மத்திய அரசு தொடர்ந்து மும்மொழிக் கொள்கை போன்ற விவகாரங்களில் தமிழக அரசை வலியுறுத்திவரும் நிலையில், இந்த முடிவை எடுத்திருக்கிறோம்,” என்று பிபிசியிடம் தெரிவித்தார்.
இந்த சர்ச்சை தொடர்ந்து நாடு முழுவதும் பரவி, பல தனியார் தொலைக்காட்சி சேனல்களில் பெரும் விவாதப் பொருளாக மாறியது. ஆனால் இந்த விவாதம் எழுவதற்கு முன்பாகவே ரூபாயைக் குறிக்க ‘ரூ’ என்ற எழுத்தை தமிழ் மக்கள் பயன்படுத்தி வந்த வரலாற்றைப் பார்ப்போம்.
இந்திய ரூபாயின் தோற்றம்: வரலாற்றுப் பின்னணி
இந்தியாவில் கிழக்கிந்திய நிறுவனங்களின் ஆதிக்கம் வருவதற்கு முன்பாக, இந்தியாவின் பல்வேறு இடங்களிலும் சுயேச்சையான அரசுகள் தங்கள் விருப்பப்படி நாணயங்களை அச்சிட்டு வந்தன. ஆனால் முகலாயர் காலத்தில்தான் நாடு முழுவதுக்கும் ஒரே மாதிரியான நாணயங்களை அறிமுகப்படுத்தும் முறை உருவானது.
இந்திய ரிசர்வ் வங்கியின் இணையதளத்தின்படி, “நிதி ரீதியாக முகலாயர்களின் மிக முக்கியமான பங்களிப்பு என்பது நாணயங்களை வெளியிடுவதில் ஒரே மாதிரியான தன்மையை நாடு முழுவதும் அறிமுகப்படுத்தியதுதான்.”
முதல் ‘ருபியா’ நாணயம்
மிகக் குறுகிய காலத்திற்கு டெல்லியில் இருந்து ஆட்சி செய்த ஆஃப்கன் சுல்தானான ஷேர் ஷா சூரியின் (1540 – 1545) காலத்தில்தான் முதன்முதலில் வெள்ளியில் ‘ருபியா’ என்ற பெயரில் நாணயம் வெளியிடப்பட்டது. தற்போதைய நவீன ரூபாயின் முன்னோடி இதுதான்.
அதோடு தங்கத்தில் ‘மோஹுர்’ என்ற காசும், தாமிரத்தில் ‘தாம்’ என்ற பெயரில் காசுகளும் அச்சிடப்பட்டன. இவரது ஆட்சியின் பிற்காலத்தில் காசுகள் தரப்படுத்தப்பட்டன.
அக்பர் முதல் ஔரங்கசீப் வரை
மிகப் பிரபலமான முகலாய மன்னரான அக்பரின் காலகட்டத்தில்தான் நாணயங்களில் ‘ரூபியா’ என்ற சொல் முறையாக இடம்பெற ஆரம்பித்தது. ஔரங்கசீப்பின் ஆட்சிக் காலத்தில் ஆட்சியாளர்களின் பெயரும் நாணயம் வெளியிடப்பட்ட ஆண்டும் காசுகளில் இடம்பெற ஆரம்பித்தன.
ஔரங்கசீபின் மரணத்திற்குப் பிறகு முகலாய சாம்ராஜ்யம் பின்னடைவைச் சந்திக்க ஆரம்பித்தபோது, பல்வேறு சிற்றரசுகளும் தங்களது சொந்த நாணயங்களை வெளியிட ஆரம்பித்தன.
பிராந்திய நாணயங்களின் பன்முகத்தன்மை
மராத்திய சாம்ராஜ்ஜியத்திலிருந்து ஹலி சிக்கா, அங்கூஷி, சண்டோரி ஆகிய பெயர்களில் நாணயங்கள் வெளியாயின. அவத்தின் நவாபும் தங்கம், வெள்ளி, செம்புக் காசுகளை வெளியிட ஆரம்பித்தார்.
மைசூர், பஞ்சாப், ஹைதராபாத் ஆகிய சமஸ்தானங்களும் தத்தம் ரூபாய்களை வெளியிட்டு வந்தன. 19ஆம் நூற்றாண்டில் மேற்கு வங்கத்திலிருந்து நோட்டுகள் அச்சடிக்கப்பட ஆரம்பித்தபோதே அவற்றில் ரூபாய் என்ற சொல் இடம்பெற்றிருந்தது.
ஃபணம் – தென்னிந்தியாவின் தனித்துவமான நாணயம்
முகாலய அரசரான ஃபரூக்ஷியர் வெளியிட்ட சில காசுகளும் திப்பு சுல்தான் வெளியிட்ட சில காசுகளும் ‘ஃபணம்’ (Fanam அல்லது Fanan) எனக் குறிப்பிடப்பட்டன. பாண்டிச்சேரியிலிருந்து பிரெஞ்சுக்காரர்கள் வெளியிட்ட சில காசுகளும் ஃபணம் என்று அழைக்கப்பட்டன.
ஒரே மாதிரியான நாணயத்தை நோக்கி
18ஆம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்திலிருந்தே பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய நிறுவனம் காசுகளை அச்சிட ஆரம்பித்தது. கொல்கத்தா, பம்பாய், மெட்ராஸ் ஆகிய மூன்று இடங்களிலிருந்தும் வெவ்வேறு விதமான காசுகள் அச்சிடப்பட்டுவந்தன.
இந்தியா முழுவதும் ஒரே விதமான காசுகளை அச்சிட ஏதுவாக 1835ல் ‘Coinage Act’ஐக் கொண்டுவந்தது கிழக்கிந்தியக் கம்பனி.
தமிழில் ‘ரூ’ – ஓலைச் சுவடிகளில் இருந்து அச்சு நூல்கள் வரை
தமிழ்நாட்டைப் பொறுத்தவரை, 1840 வாக்கிலேயே விலைகளைக் குறிப்பிட ‘ரூபா’ அச்சிடும் முறை இருந்ததற்கான ஆதாரங்கள் இருக்கின்றன. ஆனால் அதற்கும் முன்பாகவே, ஓலைச் சுவடிகளில் ‘ரூ’ குறியீடு பயன்படுத்தப்பட்டதற்கான ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளன.
அரிய ஓலைச் சுவடிகளில் ‘ரூ’ குறியீடு
ஒய்வுபெற்ற தொல்லியலாளரான ராஜகோபால் கூற்றுப்படி, தரங்கம்பாடியில் கிடைத்த ஓலைச் சுவடிகளில் ‘ரூ’ என்ற எழுத்து ரூபாயைக் குறிக்க பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.
தரங்கம்பாடியில் அமைந்திருக்கும் கோட்டை 1845ல்தான் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியிடம் முழுமையாக வழங்கப்பட்டது என்றாலும், நீண்ட காலமாகவே ஆங்கில ஆதிக்கத்துக்கு உட்பட்டே கோட்டையில் இருந்த டேனிஷ் ஆளுநர்கள் செயல்பட்டுவந்தனர்.
1815ல் நெப்போலியனின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் நிர்வாக நடைமுறைகள் டேனிஷ் கோட்டைக்குள்ளும் வந்துவிட்டன. ஆகவே, ஆவணங்கள் அனைத்தும் பிரிட்டிஷாரின் செலாவணியை வைத்தே எழுதப்பட்டன. தொகையைக் குறிப்பிடும்போது ‘சென்னைப் பட்டணம் கும்பினி ரூபாய்’, ‘மதராசி ரூபாய்’ என குறிப்பிடப்பட்டன.
1831 ஆம் ஆண்டு ஓலைச் சுவடி – முக்கிய ஆதாரம்
இந்தக் காலகட்டத்தைச் சேர்ந்த பல காகித ஆவணங்களும் ஓலைச் சுவடிகளும் பிற்காலத்தில் சேகரிக்கப்பட்டு, வெளியிடப்பட்டன. இங்கிருந்த ஓலைச் சுவடிகளை கல்வெட்டு ஆய்வாளரான சீ. ராமச்சந்திரன் தொகுத்தார். தமிழக தொல்லியல் துறை இதனை “தரங்கம்பாடி ஓலை ஆவணங்கள்” என்ற பெயரில் புத்தகமாக வெளியிட்டது.
அதில் கிடைத்த ஒரு குறிப்பிடத்தக்க ஓலைச் சுவடி 1831ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. இதில் பஞ்சநதி செட்டியார் என்பவரிடம் அய்யாவுச் செட்டியார் என்பவர் 20 ரூபாய் கடன் வாங்கியதை பதிவுசெய்துள்ளனர். இதில் தெளிவாக ‘ரூ’ என்ற குறியீடு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
ராஜகோபால் கூற்றுப்படி, “ரூபாய்’ செலாவணியாக வழக்கிற்கு வந்த காலம் முதல் (1800களிலிருந்து) ‘ரூ’ குறியீடு வழக்கத்தில் இருக்கவேண்டும்.”
முதல் அச்சு நூல்களில் ‘ரூ’ குறியீடு
தமிழில் அச்சிடப்பட்ட முதல் நூல்களிலும் ‘ரூ’ குறியீடு பயன்படுத்தப்பட்டதற்கான ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளன.
பவணந்தி முனிவர் எழுதிய நன்னூலுக்கான உரை நூல் ஒன்று 1840ல் வெளியானது. அந்த நூலின் முகப்புப் பக்கத்திலேயே விலையைக் குறிக்க ‘ரூபா’ என்ற சொல் இடம்பெற்றிருக்கிறது.
அதே ஆண்டு ராமசாமிப் பிள்ளை என்பவரால் பதிப்பிக்கப்பட்டு வெளியான ‘சேந்தன் திவாகரம்’ என்ற நூலின் அட்டையில் விலையைக் குறிக்க சுருக்கமாக ‘ரூ’ என்ற எழுத்து குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்தப் புத்தகத்தின் அட்டையிலேயே “தோலால் கட்டப்பட்ட பிரதியின் விலை இரண்டு ரூபாய்” என்றும், “கட்டாத பிரதியின் விலை ஒன்றரை ரூபாய்” என்றும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.
இந்தப் புத்தகங்களில் எண்கள் தமிழ் எழுத்துகளால் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன, அதேபோல ரூபாயின் குறியீடாக ‘ரூ’ பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.
இந்திய ரூபாய் குறியீட்டின் பரிணாமம்
இந்தியாவில் ஆங்கிலத்தில் சுருக்கமாக “Rs.” என்ற வடிவம் பயன்படுத்தப்பட்டுவந்தது. ஆனால், பாகிஸ்தானிலும் இலங்கையிலும் உள்ள நாணயங்களும் ரூபாய் என்றே அழைக்கப்பட்டதால், இந்திய ரூபாயைக் குறிப்பிட “INR” என அழைப்பதும் வழக்கத்தில் இருந்தது.
நவீன ‘₹’ குறியீட்டின் தோற்றம்
2010ல் இருந்து ‘₹’ என்ற குறியீட்டை இந்திய நிதி அமைச்சகம் அதிகாரப்பூர்வமாக அறிமுகம் செய்தது. இது நாடு முழுவதும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, அனைத்து அரசு ஆவணங்களிலும் பயன்படுத்தப்பட ஆரம்பித்தது.
ஆனால் தற்போது ஏற்பட்டுள்ள சர்ச்சையானது, இந்தக் குறியீட்டின் அடிப்படையையே கேள்விக்குள்ளாக்கியிருக்கிறது. ஜெயரஞ்சன் குறிப்பிடுவதுபோல, தற்போதைய ‘₹’ குறியீட்டில் நடுவில் உள்ள கோடு தேவநாகரி எழுத்தான ‘ர’வைக் குறிக்கிறது. இதுவே தமிழில் பயன்படுத்தப்படும் ‘ரூ’ எழுத்து முறைக்கு எதிரானது என்று சிலர் கருதுகின்றனர்.
வரலாற்றுத் தகவல்கள் காட்டுவது என்னவென்றால், ரூபாயைக் குறிக்க ‘ரூ’ என்ற எழுத்தைப் பயன்படுத்துவது 200 ஆண்டுகளுக்கும் மேலான பழம்பெரும் பாரம்பரியம் என்பதுதான். ஓலைச் சுவடிகள் முதல் அச்சிடப்பட்ட முதல் நூல்கள் வரை தமிழில் இந்த மரபு தொடர்ந்து வந்துள்ளது.
தற்போதைய சர்ச்சை வெறும் குறியீட்டைப் பற்றியது மட்டுமல்ல, மாறாக மொழி அடையாளம், கலாச்சாரப் பாரம்பரியம் மற்றும் வரலாற்று மரபுகளைப் பற்றியதாகவும் உள்ளது. ரூபாயைக் குறிக்க ‘ரூ’ என்ற எழுத்தைப் பயன்படுத்துவது தமிழகத்தின் நீண்ட கால பாரம்பரியத்தின் தொடர்ச்சி என்பதை வரலாற்று ஆதாரங்கள் உறுதிப்படுத்துகின்றன.
இந்த வரலாற்றுப் பின்னணியோடு பார்க்கும்போது, தமிழ்நாடு அரசின் நடவடிக்கை ஒரு புதிய முயற்சியாக அல்ல, மாறாக தமிழ் மக்களின் பாரம்பரிய மரபைப் பின்பற்றுவதாகவே தெரிகிறது.
