இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தின் அறியப்படாத நாயகி
மகாத்மா காந்தியின் மனைவி என்ற அடையாளத்திற்குள் மட்டுமே சுருக்கப்பட்டுவிட்ட ஒரு வாழ்க்கை கஸ்தூர்பா காந்தியுடையது. “பா” என அன்புடன் அழைக்கப்பட்ட அவர், இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் தனக்கென தனி அடையாளத்தை பதித்தவர். வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்து, பாரிஸ்டர் பட்டம் பெற்ற காந்தியை மணந்து ஆடம்பர வாழ்க்கை வாழ வாய்ப்பிருந்தும், தியாகத்தின் பாதையை தேர்ந்தெடுத்தார். அவரது வாழ்க்கையில் இருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடங்கள் ஏராளம்.
வளமான பின்னணியில் இருந்து தியாக வாழ்விற்கு
கஸ்தூர்பா போர்பந்தரின் மேயராக இருந்த வணிகரின் மகள். வெறும் 13 வயதில் மோகன்தாஸ் கரம்சந்த் காந்தியுடன் திருமணம் செய்து கொண்டார். காந்தி இங்கிலாந்தில் பாரிஸ்டர் படிப்பை முடித்து திரும்பிய பின், வசதியான இல்லத்தரசியாக வாழ முடியும் என்ற எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. ஆனால் காந்தியின் வாழ்க்கை முற்றிலும் வேறு திசையில் திரும்பியது.
காந்தி தென்னாப்பிரிக்காவில் வழக்கறிஞராக பணியாற்ற அழைக்கப்பட்டபோது, கஸ்தூர்பா அவருடன் சென்றார். அங்கு இனப்பாகுபாட்டையும், இந்தியர்கள் படும் அவமதிப்புகளையும் நேரில் கண்டார். இது அவரது வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது.
“நான்தான் இந்தப் பெண்கள் போராட்டத்தைத் தலைமை தாங்கி நடத்துவேன்”
கஸ்தூர்பா காந்தி வெறும் வீட்டுப் பெண்ணாக மட்டுமல்ல, ஒரு போராளியாகவும் தன்னை நிரூபித்தார். தென்னாப்பிரிக்காவில் இந்தியர்கள் மீதான அடக்குமுறைகளுக்கு எதிராக குரல் கொடுத்தார். “நான்தான் இந்தப் பெண்கள் போராட்டத்தைத் தலைமை தாங்கி நடத்துவேன். இதில் யோசித்துப் பார்க்க இருவித கருத்துக்கள் இல்லை” என்று துணிச்சலுடன் அறிவித்தார்.
அவர் தென்னாப்பிரிக்காவில் பெண்கள் படைக்குத் தலைமையேற்று அறப்போர் செய்து, வீராங்கனையாக சிறை சென்றார். இந்திய விடுதலைக்காக எண்ணற்ற செயல்களை செய்து, சேவை மனப்பான்மையுடன் தன் வாழ்நாளை அர்ப்பணித்தார்.
காந்தியின் வாழ்வில் கஸ்தூர்பாவின் பங்கு
1940களில் பிரபலமான Life magazine எழுத்தாளர் வில்லியம் இ. பிஷ்ஷர், கஸ்தூர்பா உயிரிழப்பதற்கு மூன்றாண்டுகளுக்கு முன் அவரைச் சந்தித்தபோது, இவ்வாறு விவரித்தார்:
“காந்தியின் அருகில் உட்கார்ந்திருந்தவர் தோல் சுருங்கிப்போன, பரிதாபமாகத் தெரிந்த ஒரு சிறிய உருவம். நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும், பக்தி, ஈடுபாடு, இரக்கம் – இவை அனைத்தும் பளிச்சிடும் அவரது முகமே நான் பார்த்ததில் மிக அழகான முகமாக இருந்தது. அவரது முகச் சுருக்கங்களுக்குள் கூட அவர் தாங்கும் ஆன்மாவின் ஒளி தெரிந்தது.”
காந்தியுடன் அனைத்து விஷயங்களிலும் ஒத்துப்போன கஸ்தூர்பா, சில நேரங்களில் தனது கருத்தை உறுதியாக வெளிப்படுத்தவும் தயங்கவில்லை. அவர் தனது பாரம்பரிய நம்பிக்கைகளைத் தக்க வைத்துக்கொண்டே, சமூக மாற்றங்களுக்கும் ஆதரவு அளித்தார்.
காந்தியுடன் மாறுபட்ட ஒரு நிகழ்வு
வயோதிக காலத்தில் காந்தி தம்பதிகள் பெரும்பாலும் ஒரே கருத்துடையவர்களாக இருந்தாலும், ஒரு சம்பவத்தில் கஸ்தூர்பா காந்தியுடன் மாறுபட்ட நிலைப்பாட்டை எடுத்தார்.
ஒரிசாவில் நடந்த ஒரு பொதுக்கூட்டத்தின்போது, கஸ்தூர்பா, மருமகள் சுசீலா காந்தி, மற்றும் மகாதேவ தேசாயின் மனைவி துர்காபென் ஆகியோர் பூரி ஜகன்னாதர் கோவிலுக்குச் சென்றனர்.
சுசீலா காந்தி அவருக்கு, “ஹரிஜன்களை உள்ளே விடாத கோவில்களுக்கு எந்த சுயமரியாதையுள்ள இந்துவும் போகக்கூடாது” என்ற காந்தியின் நிலைப்பாட்டை நினைவூட்டினார். ஆனால் கஸ்தூர்பா அதை மறுத்துவிட்டார்.
கஸ்தூர்பா முன்னர் அனைத்து கோவில்களும் அனைவருக்கும் திறந்திருப்பதற்கான இயக்கத்தில் பங்கேற்றிருந்தாலும், இளம் வயதில் வளர்ந்த தீவிர வழிபாட்டு சூழல் காரணமாக, சாமி தரிசனத்தை தவிர்க்க முடியவில்லை.
இச்செய்தி காந்திக்கு தெரியவந்ததும், அவர் கோபமடைந்தார். ஆனால் பின்னர் அன்போடு அதை மன்னித்து ஏற்றுக்கொண்டார்.
கஸ்தூர்பாவின் கடைசி நாட்கள்
1942 வெள்ளையனே வெளியேறு போராட்டத்தின்போது, கஸ்தூர்பா கைது செய்யப்பட்டு பூனாவில் உள்ள ஆகாகான் மாளிகையில் சிறைவைக்கப்பட்டார். அங்கேயே அவரது உடல்நிலை மோசமடைந்தது.
சிறையில் அவருடன் சுசிலா நய்யார் இருந்தார், அவர் காந்தியின் செயலாளர் பியாரிலாலின் சகோதரி. சிறு வயதில் சபார்மதி ஆசிரமத்தில் கஸ்தூர்பாவின் அரவணைப்பில் வளர்ந்தவர். அவரே பின்னாளில் கஸ்தூர்பா பற்றிய நூலை எழுதினார்.
கஸ்தூர்பாவின் இறுதி நாட்கள் – சிறையிலேயே விடைபெற்ற மாவீரை
பூனா சிறையில் கஸ்தூர்பா உடல்நிலை மோசமாகி, 1944 பிப்ரவரி 22 அன்று உயிரிழந்தார். அவரது மறைவு அங்கிருந்த அனைவரின் இதயத்தையும் துளைத்தது. மகன் தேவதாஸ் தாயின் மீது விழுந்து குழந்தையைப் போலக் கதறினார். மகாத்மா காந்தி கண்களில் நீர் மல்க மௌனமாக நின்றார்.
அந்த நேரத்தில், கஸ்தூர்பாவின் உடலை வெளியே எடுத்துச் செல்ல அரசாங்க அனுமதி தேவைப்பட்டது. “சிறையில் யாரும் வெளியே செல்லக் கூடாது” என்ற அரசாங்க அறிவிப்பு அவரது உடலை கூட வெளியே எடுக்க அனுமதிக்கவில்லை.
அன்றைய நிகழ்வின் சுவாரஸ்யமான தகவல்
காந்தியின் நண்பர் சாந்தகுமார், கஸ்தூரிபாவின் அந்திமச் சடங்குகளுக்கு சந்தனக்கட்டைகள் ஏற்பாடு செய்ய முன்வந்தார். அதற்கு காந்தி:
“பா ஒரு ஏழையின் மனைவி. அவரை எரிக்க சந்தனக்கட்டைகள் ஏற்பாடு செய்வது எப்படி? ஆனால் நீங்கள் தயார் செய்துவிட்டால், எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லை.”
சுவாரஸ்யமான விஷயம் என்னவென்றால், அந்த இடத்தில் ஏற்கனவே சந்தனக்கட்டைகள் தயாராக இருந்தன. காந்திஜி உண்ணாவிரதத்தில் இறக்க நேரிட்டால் அவரை எரிக்க அரசாங்கம் முன்கூட்டியே சந்தனக் கட்டை தயார் செய்து வைத்திருந்தது!
“ஹேராம்” – பா சமாதி மீது காந்தியின் இறுதி வார்த்தை
கஸ்தூர்பாவின் சமாதி மீது காந்தி தமது கைகளால் சிறு சிறு சங்குகளைக் கோர்த்து, “ஹேராம்” என்று எழுதினார். கஸ்தூரிபா சகாப்தம் முடிந்தது.
“மங்கையராகப் பிறப்பதற்கே மாதவம் செய்திட வேண்டுமம்மா” என்ற பாரதியின் வரிகள் கஸ்தூர்பாவின் வாழ்க்கைக்கு மிகப் பொருத்தமானது. அவரது உடல் தனது நாட்டுக்காகவும், வீட்டுக்காகவும் அரும் பணிகளாற்றி தேய்ந்து நோய்களால் பலவீனமடைந்தது. ஆனால் ஒருநாளும் அவர் இந்த நோய் நொடித் தண்டனைகளுக்காக அஞ்சி வாழ்ந்ததில்லை.
சுசிலா நய்யாரின் “கஸ்தூர்பா” நூல் – வெறும் சம்பவங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட அனுபவங்கள்
சுசிலா நய்யார் எழுதிய “கஸ்தூர்பா” நூல் வெறும் சம்பவங்களின் தொகுப்பல்ல. வாசகனின் உள்ளத்தில் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தும் நினைவுகளின் தொகுப்பு. உண்மைகள் எழுப்பும் வினாக்கள் நம்மை சிந்திக்க வைக்கும்.
இந்த நூலில் சுசிலா நய்யார் பதிவு செய்துள்ள ஒரு சம்பவம் மிகவும் உருக்கமானது. சிறையில் கஸ்தூர்பா, மகரசங்கராந்தி தினத்துக்காக சிறைக்கைதிகளுக்கு லட்டு செய்ய விரும்பிய போது, காந்தி அவரிடம்:
“நீ இருப்பது சிறை, இது உன் வீடல்ல. வீட்டுக்குச் சென்ற பிறகு உன் இஷ்டப்படி செய்” என்றார்.
அதற்கு கஸ்தூர்பா கேட்ட கேள்வி மிகவும் அர்த்தமுள்ளது:
“வீட்டுக்குச் சென்றால் என்கிறீர்களே, உங்களுக்கு ஏது வீடு?”
இந்த வினா நம் மனதிலும் ஊன்றுகிறது. தேசத்தந்தைக்கு வாழ்நாளில் சொந்த வீடு எதுவும் இல்லை என்பதை உணர்த்துகிறது.
நூலின் தமிழாக்கம் – தமிழ் வாசகர்களுக்கு கிடைத்த வரம்
இந்த அற்புதமான நூலை தமிழில் மொழிபெயர்த்தவர் திரு. பாவண்ணன். அவரது மொழிபெயர்ப்பு மூலம் தமிழ் வாசகர்களும் கஸ்தூர்பாவின் வாழ்க்கையின் ஆழத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது.
சுசிலா நய்யார் – கஸ்தூர்பாவின் கதையைப் பகிர்ந்த அற்புத பெண்மணி
சுசிலா நய்யார் கஸ்தூர்பாவின் கதையை உலகிற்கு சொன்னதோடு மட்டுமல்லாமல், தானும் ஒரு அற்புதமான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தவர்:
- ஜான்ஸ் ஹாப்கின்ஸில் மேற்படிப்பு பயின்றார்
- காசநோய் மருத்துவமனையை நிறுவினார்
- காந்தி நினைவு அறக்கட்டளையின் தலைவராகப் பணியாற்றினார்
- 1952ல் சட்டமன்ற உறுப்பினராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்
- 1952–1955 காலத்தில் மத்திய சுகாதார அமைச்சராகப் பணியாற்றினார்
- 1955–1956ல் தில்லி சபாநாயகராக இருந்தார்
- 1957–1971 வரை மக்களவை உறுப்பினராகச் சேவையாற்றினார்
- 1962–1967ல் மீண்டும் சுகாதார அமைச்சராகப் பொறுப்பேற்றார்
- ஜனதா கட்சியில் இணைந்து அரசியல் பணியாற்றினார்
- 1969ல் மருத்துவ இன்ஸ்டிடியூட் ஒன்றை தொடங்கினார்
- 2001ல் மறைந்தார்
- வாழ்நாள் முழுவதும் திருமணம் செய்யாமல் சமூகப் பணியில் ஈடுபட்டார்
நாம் கஸ்தூர்பாவிடம் இருந்து கற்றுக்கொள்ள வேண்டியவை
கஸ்தூர்பா காந்தியின் வாழ்க்கை நமக்குக் கற்றுத்தரும் பாடங்கள் பல:
- உறுதிப்பாடு – எந்த சூழ்நிலையிலும் தளராத மனம்
- தியாகம் – சுகபோக வாழ்க்கையை துறந்து நாட்டுக்காக வாழ்தல்
- துணிச்சல் – பெண்களுக்குத் தலைமை தாங்கும் தைரியம்
- அன்பு – குடும்பத்தையும் சமூகத்தையும் அன்பால் கவனித்தல்
- நேர்மை – தனது கருத்துக்களுக்கு உண்மையாக இருத்தல்
காந்தியே சொன்னது போல், “கஸ்தூர்பா இல்லாமல் நான் இத்தனை தூரம் வந்திருக்க முடியாது.” தனது கணவரின் வாழ்வே தனது உயிர் வாழ்வு என்று வாழ்ந்து காட்டிய கஸ்தூர்பா, இன்றைய பெண்களுக்கும் ஒரு முன்னுதாரணமாகத் திகழ்கிறார்.
உலகம் அறிந்த மகாத்மா காந்தியின் பின்னணியில், அறியப்படாத ஒரு மகத்தான பெண்மணியின் கதை இது. கஸ்தூர்பா காந்தியின் தியாகம், உறுதி, அன்பு ஆகியவை நம் அனைவருக்கும் வழிகாட்டியாக இருக்கும்.