கரப்பானின் தலையை வெட்டினாலும் உயிர் வாழுமா? விஞ்ஞானம் சொல்லும் வியக்கவைக்கும் ரகசியங்கள்!

அருவருப்பானதா? ஆச்சரியமானதா?

கரப்பான் பூச்சி! இந்த பெயரை உச்சரித்தாலே போதும், பலருக்குள் ஒருவித அருவருப்பும், பயமும் கலந்த உணர்வு தோன்றிவிடும். சமையலறையின் இருண்ட மூலைகளிலும், அலமாரிகளின் இடுக்குகளிலும் ஓடி ஒளியும் இந்த உயிரினத்தை நாம் வில்லனாகவே பார்த்துப் பழகிவிட்டோம். ஆனால், நாம் வெறுத்து ஒதுக்கும் இந்த சின்னஞ்சிறு பூச்சிக்குள், இயற்கையின் மாபெரும் ஆச்சரியங்களும், உயிர்வாழ்வதற்கான பிரம்மிக்க வைக்கும் ரகசியங்களும் புதைந்துள்ளன என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா?

“கரப்பான் பூச்சியின் தலையை வெட்டினாலும் அது சாகாது, சில நாட்கள் உயிருடன் இருக்கும்” என்ற வதந்தி கலந்த உண்மையை நாம் பலமுறை கேட்டிருப்போம். இது எப்படி சாத்தியம்? தலையே இல்லாமல் ஒரு உயிரினம் எப்படி இயங்க முடியும்? அதிலும், உயிர்வாழத் தேவையான உணவு, தண்ணீர் கூட இல்லாமல் அது எப்படி வாரக்கணக்கில் தாக்குப்பிடிக்கிறது?

இந்தக் கேள்விகளுக்கான விடைகளைத் தேடும் ஒரு பயணம் தான் இந்தக் கட்டுரை. ஒரு தனிநபர் மேற்கொண்ட எளிய பரிசோதனையும், உலகின் தலைசிறந்த பூச்சியியல் வல்லுநர்களின் விளக்கங்களும், கரப்பான் பூச்சிகள் மீதான நமது பார்வையை முற்றிலுமாக மாற்றப் போகிறது. வாருங்கள், இந்த அசாத்தியமான உயிரினத்தின் உயிர் ரகசியங்களை அவிழ்ப்போம்.

ஒரு எளிய பரிசோதனை, ஒரு அதிர்ச்சி முடிவு!

இந்த மர்மத்தை உடைத்தெறிய, ஒரு சிறிய பரிசோதனை மேற்கொள்ளப்பட்டது. இரண்டு கரப்பான் பூச்சிகள், இரண்டு வெவ்வேறு தேதிகளில் பிடிக்கப்பட்டு, காற்றோட்ட வசதியுள்ள ஒரு பிளாஸ்டிக் டப்பாவில் அடைக்கப்பட்டன.

• கரப்பான் பூச்சி 1: பிப்ரவரி 20 அன்று பிடிக்கப்பட்டது.
• கரப்பான் பூச்சி 2: மார்ச் 4 அன்று பிடிக்கப்பட்டது.

இந்த பரிசோதனையின் முக்கிய நிபந்தனை என்னவென்றால், அவற்றுக்கு ஒரு துளி தண்ணீரோ, ஒரு பருக்கை உணவோ கொடுக்கப்படவில்லை. தினசரி அவற்றின் நடவடிக்கைகள் உன்னிப்பாகக் கவனிக்கப்பட்டன.

முதல் வாரம், இரண்டு கரப்பான்களும் பெரும் பதட்டத்துடன் இருந்தன. டப்பாவிலிருந்து தப்பித்து வெளியேற வழியைத் தேடி மூலை முடுக்குகளிலெல்லாம் முட்டி மோதின. ஆனால், நாட்கள் செல்லச் செல்ல அவற்றின் ஆட்டம் குறைந்தது. இரண்டாவது வாரத்திலிருந்து, அவற்றின் உடல் அசைவுகள் மெல்ல மெல்லக் குறைந்தன. கிட்டத்தட்ட ஒரு ஆழ்ந்த தியான நிலைக்குச் சென்றது போல, எந்தவித அசைவுமின்றி ஓரிடத்தில் முடங்கிக் கிடந்தன. தற்செயலாக டப்பாவை அசைத்தாலோ அல்லது அவற்றைத் தொட்டாலோ, லேசாக உடலை நகர்த்திவிட்டு மீண்டும் அதே அமைதி நிலைக்குத் திரும்பிவிடும்.

• ”கடலுக்கு அடியில் மூழ்கிய அட்லாண்டிஸ்..!” – வியத்தகு தகவல்கள்..
• “எண்ணெய் குளியல் போலவே கல் உப்பு குளியல்..!” – கிடைக்கும் அற்புத நன்மைகள்..
• “அழிந்து போனது” என்று நினைத்த மொழி மீண்டும் வந்தது எப்படி? அர்வி மொழி ரகசியங்கள்
• ஹோப்பி (HOPI) இந்தியர்கள் பற்றிய ரகசியங்கள்..! – அவிழ்க்கப்படாத மர்மங்கள்..

இந்த நிலையில், பல வாரங்கள் கடந்தன. ஆச்சரியம் என்னவென்றால், அவை இறக்கவில்லை. உயிருடன்தான் இருந்தன.

சரியாக 56 நாட்களுக்குப் பிறகு, அதாவது ஏப்ரல் 17 அன்று, முதலில் பிடிக்கப்பட்ட சிறிய கரப்பான் பூச்சி தனது போராட்டத்தை முடித்துக் கொண்டது. இரண்டாவதாகப் பிடிக்கப்பட்ட, அளவில் சற்று பெரிய கரப்பான் பூச்சி, மேலும் சில நாட்கள் தாக்குப்பிடித்து, சரியாக 62 நாட்கள் கழித்து, மே 5 அன்று உயிரிழந்தது.

எந்தவித உணவு, தண்ணீரும் இல்லாமல், ஒரு உயிரினத்தால் கிட்டத்தட்ட இரண்டு மாதங்கள் உயிர்வாழ முடியுமா? இந்தக் கேள்விக்கான விடைதான், கரப்பான் பூச்சிகளின் உடலமைப்பில் மறைந்திருக்கும் முதல் அற்புதம்.

ரகசியம் #1: உணவில்லாமலேயே உயிர்வாழும் ‘இன்டர்னல் பவர் பேங்க்’

கரப்பான் பூச்சிகளால் எப்படி இவ்வளவு நாட்கள் உணவு, நீர் இன்றி தாக்குப்பிடிக்க முடிகிறது? இதற்கான காரணங்களை விஞ்ஞானிகள் அடுக்கடுக்காக விளக்குகின்றனர்.

தண்ணீரைச் சேமிக்கும் மெழுகுப் பூச்சு: அமெரிக்காவின் மாசாசூசெட்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த, கரப்பான் பூச்சிகளின் உடலமைப்பியல் நிபுணரான முனைவர் ஜோசப் குன்கெல், “கரப்பான்களின் உடலின் வெளிப்புறத்தில் ஒரு மெழுகு போன்ற படலம் (Waxy Layer) உள்ளது. இது ஒரு கவசம்போலச் செயல்பட்டு, உடலிலுள்ள நீர் ஆவியாகி வெளியேறுவதைத் தடுக்கிறது. இதனால்தான் அவற்றால் கடுமையான வறட்சியிலும், தண்ணீர் குடிக்காமலும் நீண்ட நாட்களுக்குத் தாக்குப்பிடிக்க முடிகிறது” என்கிறார்.

காற்றிலிருந்தே நீரை உறிஞ்சும் திறன்: கேரளா வேளாண் பல்கலைக்கழகத்தின் பூச்சியியலாளர் முனைவர் பிரதாபன் இன்னும் ஒரு படி மேலே சென்று ஒரு ஆச்சரியமான தகவலைப் பகிர்கிறார். “கரப்பான்கள் நாம் நினைப்பது போல தண்ணீரை வாய் வழியாகப் பருகித்தான் ஆகவேண்டும் என்பதில்லை. காற்றில் இருக்கும் ஈரப்பதத்திலிருந்தே தங்களுக்குத் தேவையான நீரை உறிஞ்சிக்கொள்ளும் அபாரத் திறன் அவற்றுக்கு உண்டு,” என்கிறார். அதாவது, வறண்ட டப்பாவிற்குள் இருந்தாலும், காற்றில் உள்ள சிறிதளவு ஈரப்பதம் கூட அவற்றிற்கு வாழ்வாதாரமாக மாறியிருக்கிறது.

உடலுக்குள்ளேயே ஒரு வைட்டமின் தொழிற்சாலை: உணவுதான் நமக்கு ஆற்றலைத் தருகிறது. உணவில் இருந்துதான் வைட்டமின்கள், புரதங்கள் கிடைக்கின்றன. அப்படியிருக்க, உணவே இல்லாமல் எப்படி கரப்பான் பூச்சிக்கு ஆற்றல் கிடைத்தது?

முனைவர் ஜோசப் குன்கெல் இதையும் விளக்குகிறார். “கரப்பான் பூச்சிகளின் கொழுப்புத் திசுக்களில் ‘பாக்டீரியோசைட்டுகள்’ (Bacteriocytes) எனப்படும் சிறப்பு செல்கள் வாழ்கின்றன. இந்த செல்களுக்குள் வாழும் பாக்டீரியாக்கள், ஒரு மினி வைட்டமின் தொழிற்சாலை போலச் செயல்படுகின்றன. கரப்பான் பூச்சிக்குத் தேவையான அத்தனை வைட்டமின்களையும் இவை உற்பத்தி செய்துவிடுகின்றன. எனவே, ஊட்டச்சத்துக்காக அது வெளிப்புற உணவை முழுமையாகச் சார்ந்திருக்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை.”

கழிவுகளையும் ஆற்றலாக மாற்றும் மறுசுழற்சி: அதுமட்டுமல்ல, தனது உடலில் சேமிக்கப்படும் கழிவுகளைக்கூட (நைட்ரஜன் கழிவுகள்) மறுசுழற்சி செய்து, அதை புரதமாகவும் ஆற்றலாகவும் மாற்றிக்கொள்ளும் திறன் கரப்பான்களுக்கு உண்டு. மேலும், அதன் ரத்தத்தில் ‘ட்ரெஹலோஸ்’ (Trehalose) எனப்படும் ஒருவகை சர்க்கரை உள்ளது. இது ஒரு ஆற்றல் சேமிப்புக் கிடங்கு போல செயல்பட்டு, தேவைப்படும்போது குளுக்கோஸாக மாறி உடலுக்கு சக்தியை வழங்குகிறது.

கோவாவின் ஆரண்யா சுற்றுச்சூழல் ஆய்வு மையத்தின் பூச்சியியலாளர் முனைவர் ப்ரொனோய் பைத்யா, இந்த நிலையை விலங்குகளின் குளிர்கால உறக்கத்துடன் (Hibernation) ஒப்பிடுகிறார். கரப்பான்கள் குளிர்கால உறக்கம் மேற்கொள்வதில்லை என்றாலும், அந்த உறக்கத்தின்போது ஆற்றலைச் சேமிக்கும் அதேபோன்ற ஒரு செயல்பாட்டை (Torpor) இவை மேற்கொண்டு, தங்களின் Metabolism விகிதத்தைக் குறைத்து, குறைந்தபட்ச ஆற்றலில் உயிர் வாழ்கின்றன.

ரகசியம் #2: தலையே இல்லாவிட்டாலும் தப்பிப் பிழைக்கும் மர்மம்!

சரி, உணவில்லாமல் உயிர் வாழும் திறனுக்கும், தலை இல்லாமல் உயிர் வாழ்வதற்கும் என்ன தொடர்பு? இங்குதான் கரப்பான் பூச்சியின் உடலமைப்பின் இரண்டாவது அற்புதம் வெளிப்படுகிறது.

பெங்களூரு அசோகா சுற்றுச்சூழல் அறக்கட்டளையின் பூச்சியியலாளர் முனைவர் ப்ரியதர்ஷன் தர்மராஜன், “இரண்டுக்கும் நேரடி காரணம் ஒன்றல்ல. ஆனால், தலை இல்லாமல் சாப்பிட முடியாது. அப்படி சாப்பிடாமலேயே உயிர் வாழும் திறன் இருப்பதால் தான், தலை துண்டிக்கப்பட்ட பின்னரும் கரப்பான் பூச்சியால் பல நாட்கள் தாக்குப்பிடிக்க முடிகிறது” என்கிறார்.

மனிதர்களுக்கும் கரப்பான்களுக்கும் உள்ள முக்கிய வேறுபாடு: இந்த ஆச்சரியத்தைப் புரிந்துகொள்ள, தலை துண்டிக்கப்பட்டால் ஒரு மனிதனுக்கு என்ன நடக்கும் என்று யோசித்துப் பாருங்கள்.

1. ரத்த அழுத்தம்: மனிதர்களுக்கு உயர் ரத்த அழுத்தம் கொண்ட மூடிய சுற்றோட்ட அமைப்பு (Closed Circulatory System) உள்ளது. தலை துண்டிக்கப்பட்டால், கட்டுப்படுத்த முடியாத ரத்த இழப்பு ஏற்பட்டு, சில நொடிகளில் மரணம் சம்பவிக்கும்.
2. சுவாசம்: நாம் வாய் மற்றும் மூக்கு வழியாக சுவாசிக்கிறோம். இந்த ஒட்டுமொத்த செயல்பாட்டையும் கட்டுப்படுத்துவது நமது மூளை. தலை போனால், சுவாசம் உடனடியாக நின்றுவிடும்.
3. மையப்படுத்தப்பட்ட நரம்பு மண்டலம் (Centralized Nervous System): நமது உடலின் அத்தனை செயல்பாடுகளையும் கட்டுப்படுத்தும் தலைமைச் செயலகம் மூளைதான். மூளை செயலிழந்தால், உடல் இயக்கம் முழுவதுமாக நின்றுவிடும்.

கரப்பானின் அசாத்திய உடலமைப்பு: ஆனால் கரப்பான் பூச்சிகளின் கதை முற்றிலும் வேறு.

• குறைந்த ரத்த அழுத்தம்: கரப்பான்களுக்கு திறந்த சுற்றோட்ட அமைப்பு (Open Circulatory System) உள்ளது. இதனால் ரத்த அழுத்தம் மிகக் குறைவு. தலை துண்டிக்கப்பட்டாலும், ரத்தம் பீய்ச்சி அடித்து வெளியேறாது. கழுத்துப் பகுதியில் உள்ள காயம் உடனடியாக உறைந்து, ரத்த இழப்பைத் தடுத்துவிடும்.
• உடல் முழுவதும் சுவாசம்: கரப்பான்கள் நம்மைப் போல வாய் வழியாக சுவாசிப்பதில்லை. அவற்றின் உடலின் பக்கவாட்டில் ‘ஸ்பிராக்கிள்ஸ்’ (Spiracles) எனப்படும் சிறு துளைகள் வரிசையாக உள்ளன. இந்தத் துளைகள் வழியாக காற்றை நேரடியாக உடலின் ஒவ்வொரு திசுக்களுக்கும் கொண்டு செல்கின்றன. எனவே, சுவாசிக்க அதற்கு தலையோ, மூளையோ தேவையில்லை.
• பரவலாக்கப்பட்ட நரம்பு மண்டலம் (Decentralized Nervous System): இதுதான் மிக முக்கியமான காரணம். கரப்பான் பூச்சியின் நரம்பு மண்டலம் உடல் முழுவதும் பரவிக்கிடக்கிறது. மூளை என்பது அதன் நரம்பு மண்டலத்தின் ஒரு பகுதி மட்டுமே. அது பார்வை, உணர்கொம்புகள் போன்ற சிலவற்றை மட்டுமே கட்டுப்படுத்துகிறது. மற்ற உடல் இயக்கங்களைக் கட்டுப்படுத்தும் நரம்பு முடிச்சுகள் (Ganglia) அதன் உடல் முழுவதும் உள்ளன. தலை வெட்டப்பட்டாலும், இந்த நரம்பு முடிச்சுகள் உடலை இயக்கிக்கொண்டே இருக்கும்.

மூளையே இல்லாமல் சிந்தித்து செயல்படுமா?

ஆபத்து வந்தால் தப்பிக்க மூளை வேண்டுமல்லவா? அதற்கும் கரப்பானிடம் ஒரு வழி இருக்கிறது. “அவற்றின் உடலின் பின்புற முனையில் ‘செர்சி’ (Cerci) எனப்படும் இரண்டு உணர் இழைகள் உள்ளன. அவை காற்றில் ஏற்படும் மிக நுண்ணிய அசைவுகளைக் கூட உணர்ந்துவிடும். ஒரு எதிரி பின்தொடர்ந்து வந்தால், இந்த சென்சார்கள் மூளைக்கு சமிக்ஞை அனுப்புவதில்லை. மாறாக, நேரடியாக கால்களைக் கட்டுப்படுத்தும் நரம்பு மையங்களுக்கு சமிக்ஞை அனுப்பி, மின்னல் வேகத்தில் தப்பி ஓட வைக்கின்றன,” என்கிறார் முனைவர் ஜோசப் குன்கெல்.

இது வாழ்வா? சாகமுடியாத தவிப்பா?

தலை துண்டிக்கப்பட்ட ஒரு கரப்பான் பூச்சியின் நிலையை “வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது” என்று கூற முடியாது என்கிறார் முனைவர் ப்ரியதர்ஷன். “உண்மையில் அது உயிர் பிழைத்திருக்கவில்லை. சாகவும் முடியாமல், பிழைக்கவும் முடியாமல் ஒருவித இக்கட்டான நிலையில் தவித்துக்கொண்டிருக்கிறது” என்பதே அவரது கருத்து.

நாம் அருவருப்பாகப் பார்க்கும் ஒரு கரப்பான் பூச்சி, உயிர்வாழ்வதற்கான ஒரு பரிணாமப் போராட்டத்தின் உச்சகட்ட உதாரணமாக இருக்கிறது. அதன் உடலமைப்பு, ஆற்றல் சேமிப்பு, தற்காப்பு உத்திகள் என ஒவ்வொன்றும் இயற்கையின் ஒரு மாபெரும் வடிவமைப்பு. அடுத்தமுறை உங்கள் சமையலறையில் ஒரு கரப்பான் பூச்சியைப் பார்க்கும்போது, அதை வெறுமனே ஒரு பூச்சியாகப் பார்க்காதீர்கள். கோடிக்கணக்கான ஆண்டுகளாக இந்த பூமியில் தன்னைத் தகவமைத்து, அணு ஆயுத வெடிப்பைக் கூட தாங்கும் சக்தி கொண்டது என்று கூறப்படும் ஒரு ‘சர்வைவல் மெஷினை’ பார்க்கிறீர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.