பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தது யார்? கடவுளா, இயற்கையா, அறிவியலா? - ஒரு முழுமையான அலசல்

386

ஒரு தெளிவான இரவில், வானத்தை அண்ணாந்து பாருங்கள். கோடிக்கணக்கான நட்சத்திரங்கள் வைரங்களாக மின்ன, பால்வீதி ஒரு பனி ஆறு போல ஓட, அந்தப் பிரம்மாண்டத்தின் முன் நாம் எவ்வளவு சிறியவர்கள் என்ற உணர்வு நம்மை ஆட்கொள்ளும். அப்போது, மனிதகுலம் தோன்றிய நாள் முதல் இன்று வரை, நம்மைத் துளைத்தெடுக்கும் அந்த ஆதி கேள்வி நம் மனதிலும் எழும்: “இவையெல்லாம் எப்படித் தோன்றின? நாம் எங்கிருந்து வந்தோம்? இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பம் எது?”

இந்த ஒற்றைக் கேள்வி, ஒரு மாபெரும் துப்பறியும் கதையைப் போன்றது. இந்தக் கதைக்கு, மனித வரலாற்றின் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில், மூன்று முக்கிய சந்தேக நபர்கள் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளனர்: கடவுள், இயற்கை, மற்றும் அறிவியல். ஒவ்வொரு கோணமும் தனக்கான வாதங்களையும், பார்வையையும் முன்வைக்கிறது. வாருங்கள், பிரபஞ்சத்தின் பிறப்பு குறித்த இந்த மர்மத்தின் ஒவ்வொரு பக்கத்தையும் விரிவாகப் புரட்டிப் பார்ப்போம்.

கோணம் 1: கடவுளின் கைவண்ணம் – நம்பிக்கையின் தேடல்

மனித நாகரிகத்தின் பெரும்பகுதி வரலாற்றில், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றத்திற்கு இருந்த ஒரே விளக்கம் இதுதான். ஒரு எல்லையற்ற சக்தி, ஒரு மகா சிற்பி, அதாவது ‘கடவுள்’, தன் விருப்பத்தாலும், ஞானத்தாலும் இந்த மாபெரும் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தார் என்ற நம்பிக்கை.

படைப்பின் நோக்கம்: இந்த நம்பிக்கையின்படி, பிரபஞ்சம் ஒரு நோக்கத்துடன் படைக்கப்பட்டது. நட்சத்திரங்களின் சுழற்சியும், உயிரினங்களின் சிக்கலான அமைப்பும், இயற்கையின் அழகும் ஒரு உயர்ந்த உளவுத்துறை வடிவமைப்பைக் காட்டுகின்றன என்று மதங்கள் கூறுகின்றன. இந்து மதத்தில், பிரம்மா பிரபஞ்சத்தைப் படைப்பதாகவும், ஆபிரகாமிய மதங்களில் (கிறிஸ்தவம், இஸ்லாம், யூதம்), கடவுள் தனது வார்த்தையால் எல்லாவற்றையும் வெளிப்படுத்தியதாகவும் நம்பப்படுகிறது.
பலமும் பலவீனமும்: இந்தக் கோட்பாட்டின் மிகப்பெரிய பலம், அது மனிதனின் ஆன்மிகத் தேடலுக்குப் பதிலளிப்பதுதான். “நான் ஏன் இங்கு இருக்கிறேன்?” என்ற கேள்விக்கு, அது ஒரு நோக்கத்தையும், அர்த்தத்தையும் கொடுக்கிறது. இது கோடிக்கணக்கான மக்களுக்கு மன அமைதியையும், வாழ்க்கைக்கான ஒரு வழிகாட்டுதலையும் வழங்குகிறது. ஆனால், இதன் பலவீனம், இது tamamen நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டது. “கடவுள் இருக்கிறார்” என்பதையோ, “அவர்தான் படைத்தார்” என்பதையோ அறிவியல்ரீதியாக, சோதனைச்சாலைகளில் நிரூபிக்கவோ, தவறு என்று மறுக்கவோ முடியாது. இது நம்பிக்கைக்கும், அறிவியலுக்கும் உள்ள அடிப்படை வேறுபாடு.

கோணம் 2: இயற்கையின் சுயஉருவாக்கம் – தத்துவத்தின் தேடல்

கடவுள் என்ற வெளிப்புற சக்தி தேவையில்லை, பிரபஞ்சம் இயற்கையாக, தானாகவே உருவானது என்றுரைப்பது இரண்டாவது கோணம். இந்தக் கண்ணோட்டம், பிரபஞ்சத்தை ஒரு சுய-ஒழுங்கமைவு கொண்ட அமைப்பாகப் பார்க்கிறது.

தத்துவப் பார்வை: இதன்படி, பிரபஞ்சத்தின் விதிகள் (Laws of Physics) என்பவை யாராலும் எழுதப்பட்டவை அல்ல. அவை பிரபஞ்சத்தின் உள்ளார்ந்த குணம். ஈர்ப்பு விசை ஏன் இருக்கிறது என்றால், அது பிரபஞ்சத்தின் இயல்பு. ஒரு விதைக்குள் இருந்து ஒரு மரம் வளர்வது போல, பிரபஞ்சம் தனக்குள்ளேயே இருந்த சாத்தியக்கூறுகளில் இருந்து தானாகவே மலர்ந்தது என்று இந்தக் கோட்பாடு கூறுகிறது. தத்துவஞானி ஸ்பினோசா (Spinoza) கூறியது போல, “கடவுளும் இயற்கையும் ஒன்றுதான்” (God or Nature).
பலமும் பலவீனமும்: இந்தக் கோட்பாடு, ஒரு படைப்பாளியின் தேவையை நீக்கி, இயற்கையான ஒரு விளக்கத்தை அளிக்கிறது. ஆனால், இதுவும் ஒரு முக்கியமான கேள்விக்கு முன் நிற்கிறது: “அந்த இயற்கை விதிகளும், பிரபஞ்சத்திற்கான ஆரம்ப சாத்தியக்கூறுகளும் எங்கிருந்து வந்தன?” இது கேள்வியை ஒரு படி பின்னுக்குத் தள்ளுகிறதே தவிர, முழுமையான தொடக்கத்தை விளக்குவதில் சிரமப்படுகிறது.

கோணம் 3: அறிவியல் சொல்லும் பெருவெடிப்பு – ஆதாரங்களின் தேடல்

20-ஆம் நூற்றாண்டில், வானியல் விஞ்ஞானிகளின் கண்டுபிடிப்புகள், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் குறித்த நமது பார்வையை அடியோடு மாற்றின. அறிவியல், நம்பிக்கையையோ தத்துவத்தையோ சார்ந்து இல்லாமல், கவனிக்கக்கூடிய ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் ஒரு கோட்பாட்டை முன்வைத்தது. அதுதான் பெருவெடிப்புக் கோட்பாடு (The Big Bang Theory).

Unlimited High-Quality Audiobooks

Best Devotional Audiobooks

Listen to spiritual and devotional content for peace of mind. Perfect for daily prayers and meditation.

Listen Devotional

Crime Series

Immerse yourself in thrilling crime investigations and mysteries. Every episode brings new excitement.

Discover Crime Series

Rajesh Kumar Collection

Enjoy the complete collection of Rajesh Kumar's best works in high-quality audio format.

Listen Now

Listen Free on YouTube

விரிவடையும் பிரபஞ்சம்: 1929-ல், வானியலாளர் எட்வின் ஹப்பிள் (Edwin Hubble), நாம் பார்க்கும் அண்டங்கள் (Galaxies) அனைத்தும் நம்மை விட்டு விலகிச் செல்வதைக் கண்டுபிடித்தார். பிரபஞ்சம் நிலையானது அல்ல, அது ஒரு பலூனைப் போல விரிவடைந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை இது நிரூபித்தது.
நேரத்தைப் பின்னோக்கி சுழற்றினால்…: இன்று பிரபஞ்சம் விரிவடைகிறது என்றால், நேற்று அது சிறியதாக இருந்திருக்க வேண்டும். அப்படியே காலத்தை நாம் பின்னோக்கிச் சுழற்றினால், சுமார் 13.8 பில்லியன் (1,380 கோடி) ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இன்று நாம் காணும் அண்டங்கள், நட்சத்திரங்கள், கோள்கள், அணுக்கள் என அனைத்துமே, கண்ணுக்குத் தெரியாத, எல்லையற்ற அடர்த்தி மற்றும் வெப்பம் கொண்ட ஒரு ஒற்றைப் புள்ளியில் (Singularity) அடங்கியிருந்திருக்க வேண்டும்.
பெருவெடிப்பு: அந்த ஒற்றைப் புள்ளியில் இருந்து, விண்வெளி, நேரம், பொருள் மற்றும் ஆற்றல் என அனைத்தும் தோன்றிய அந்த முதல் கணத்தைத்தான் ‘பெருவெடிப்பு’ என்கிறோம். இது ஒரு குண்டுவெடிப்பைப் போல, ஏற்கனவே இருந்த விண்வெளியில் நிகழவில்லை. இது விண்வெளியே உருவாகக் காரணமான ஒரு பெருவிரிவு.

பெருவெடிப்புக்கான சான்றுகள்: இது வெறும் கற்பனைக் கதை அல்ல. இதற்கு வலுவான மூன்று சான்றுகள் உள்ளன.

அண்டங்களின் செம்பெயர்ச்சி (Redshift of Galaxies): ஹப்பிள் கண்டறிந்தபடி, விலகிச் செல்லும் அண்டங்களிலிருந்து வரும் ஒளி, அலைநீளம் அதிகரித்து சிவப்பு நிறத்தை நோக்கிச் செல்கிறது. இது பிரபஞ்ச விரிவாக்கத்திற்கான நேரடி ஆதாரம்.
அண்ட நுண்ணலைப் பின்னணிக் கதிர்வீச்சு (Cosmic Microwave Background Radiation – CMB): பெருவெடிப்பின்போது ஏற்பட்ட வெப்பத்தின் ‘எதிரொலி’ அல்லது ‘பிறந்த குழந்தையின் முதல் அழுகுரல்’ போல, பிரபஞ்சம் முழுவதும் ஒரு மங்கலான கதிர்வீச்சு பரவியுள்ளது. 1965-ல் இது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, பெருவெடிப்புக் கோட்பாட்டின் மிகச்சரியான கணிப்பாகும்.
லேசான தனிமங்களின் மிகுதி (Abundance of Light Elements): பிரபஞ்சத்தில் ஏன் ஹைட்ரஜன் மற்றும் ஹீலியம் அதிக அளவில் உள்ளன என்பதற்கு, பெருவெடிப்புக் கோட்பாடு துல்லியமான விளக்கத்தைக் கொடுக்கிறது.

அறிவியலின் எல்லை: இவ்வளவு ஆதாரங்கள் இருந்தபோதிலும், அறிவியல் ஒரு இடத்தில் வந்து நிற்கிறது. “அந்த ஒற்றைப் புள்ளிக்கு முன்பு என்ன இருந்தது? பெருவெடிப்பை எது தூண்டியது?” இந்தக் கேள்விகளுக்கு அறிவியலிடம் இன்று உறுதியான பதில் இல்லை.

பிரபஞ்சத்திற்கு அப்பால்: பல்பிரபஞ்சக் கோட்பாடு (Multiverse Theory)

அறிவியலின் பதிலற்ற கேள்விகளில் இருந்து பிறந்ததுதான் ‘பல்பிரபஞ்சக் கோட்பாடு’ போன்ற நவீன சிந்தனைகள். இதன்படி, நமது பிரபஞ்சம் மட்டுமே இல்லை. ஒரு சோப்புக் குமிழி போல, நமது பிரபஞ்சம் ஒரு பெரிய ‘பிரபஞ்சக் கடலில்’ மிதக்கும் எண்ணற்ற குமிழிகளில் ஒன்றாக இருக்கலாம். ஒவ்வொரு குமிழிக்கும் (பிரபஞ்சத்திற்கும்) வெவ்வேறு இயற்பியல் விதிகள் இருக்கலாம். இந்தக் கோட்பாட்டிற்கு நேரடி ஆதாரங்கள் இல்லை என்றாலும், இது பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் குறித்த நமது சிந்தனையை மேலும் விரிவாக்குகிறது.

மூன்று தேடல்களும், ஒரு மர்மமும்!

பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தது யார் என்ற கேள்விக்கு, இன்றுவரை அனைவராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒற்றைப் பதில் இல்லை. காரணம், ஒவ்வொரு கோணமும் வெவ்வேறு விதமான தேடலின் விளைவாகும்.

மதத்தின் தேடல்: இது ‘ஏன்’ என்ற கேள்விக்கானது. பிரபஞ்சத்தின் நோக்கம் மற்றும் வாழ்க்கைக்கான அர்த்தத்தைத் தேடுவது.
தத்துவத்தின் தேடல்: இது ‘எப்படி இருக்க முடியும்’ என்ற கேள்விக்கானது. தர்க்கம் மற்றும் பகுத்தறிவின் மூலம் விளக்கங்களைத் தேடுவது.
அறிவியலின் தேடல்: இது ‘எப்படி இருந்தது’ என்ற கேள்விக்கானது. கவனிக்கக்கூடிய ஆதாரங்களின் மூலம், நிகழ்ந்ததை விளக்குவது.

இந்த மூன்று தேடல்களும் ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்டவை என்று பார்க்கத் தேவையில்லை. ஒருவரால் அறிவியல் உண்மைகளை ஏற்றுக்கொண்டு, அதே சமயம் தனக்கான ஆன்மிக நம்பிக்கையையும் கொண்டிருக்க முடியும். இறுதியில், இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் பிரம்மாண்டத்தின் முன் நின்று, அதன் தோற்றத்தைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் அந்தத் திறன்தான் நம்மை மனிதர்களாக்குகிறது. பதில் என்னவாக இருந்தாலும், அந்த மர்மத்தைத் தேடும் பயணம் எப்போதும் தொடரும்.