ஒரு கப்பலின் கழிவுகள் எங்கே செல்கின்றன? கடலுக்கு அடியில் மறைந்திருக்கும் பிரம்மாண்ட ரகசியம்!

412

ஒரு மிதக்கும் நகரம்… தீராத கேள்வி!

கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை நீலக்கடல்… அதன் நடுவே ஒரு பிரம்மாண்டமான வெள்ளை மாளிகை போல மிதந்து செல்லும் ஒரு சொகுசுக் கப்பலை கற்பனை செய்து பாருங்கள். அதில் நீச்சல் குளங்கள், திரையரங்குகள், மாபெரும் உணவகங்கள், சொகுசு அறைகள் என ஒரு குட்டி நகரமே இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. ராயல் கரீபியன் போன்ற ராட்சத கப்பல்களில் சுமார் 7,000 பயணிகள் வரை பயணிக்கிறார்கள்! இந்த மிதக்கும் நகரத்தில் ஒரு நாளைக்கு எவ்வளவு கழிவுகள் சேரும்?

மனிதக் கழிவுகள் (Blackwater), குளியலறை மற்றும் சமையலறையில் இருந்து வெளியேறும் சோப்பு நீர் (Greywater), இயந்திரங்களில் இருந்து வழியும் எண்ணெய் கழிவுகள், டன் கணக்கில் சேரும் உணவுக்கழிவுகள், பிளாஸ்டிக் பாட்டில்கள், கண்ணாடிப் பொருட்கள்… அடேயப்பா, பட்டியலே மலைக்க வைக்கிறது! இந்த அத்தனை கழிவுகளும் எங்கே செல்கின்றன? அப்படியே கடலில்தான் கொட்டப்படுகின்றனவா? அப்படி கொட்டினால், நமது அழகான கடல் மற்றும் அதில் வாழும் கோடிக்கணக்கான உயிரினங்களின் நிலை என்னவாகும்?

இந்தக் கேள்விக்கான விடை, கடலுக்கு அடியில் மறைந்திருக்கும் ஒரு பிரம்மாண்டமான தொழில்நுட்ப மற்றும் சட்ட அமைப்பிற்குள் இருக்கிறது. வாருங்கள், அந்த ரகசியத்தை விரிவாகப் பார்ப்போம்.

“சும்மா எல்லாம் கடல்ல கொட்ட முடியாது!” – உலகின் கடல் காவலன் IMO மற்றும் MARPOL சட்டம்!

கப்பல்கள் தங்கள் இஷ்டத்திற்கு கழிவுகளைக் கடலில் கொட்டுவதைத் தடுக்க, உலகளாவிய ஒரு அமைப்பு செயல்படுகிறது. அதன் பெயர் IMO (International Maritime Organization) – சர்வதேச கடல்சார் அமைப்பு. ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் கீழ் இயங்கும் இந்த அமைப்புதான், உலகெங்கிலும் உள்ள கடல்களின் பாதுகாவலன்.

இந்த IMO, கடலை மாசுபாட்டிலிருந்து பாதுகாக்க MARPOL (Marine Pollution என்பதன் சுருக்கம்) என்ற மிக முக்கியமான மற்றும் கடுமையான சட்டத்தை உருவாக்கியுள்ளது. இந்தச் சட்டத்தை, உலகில் உள்ள 99% கப்பல்கள் கட்டாயம் பின்பற்ற வேண்டும். இந்த MARPOL சட்டத்தில், ஒவ்வொரு வகை கழிவையும் எப்படி கையாள வேண்டும் என்பதற்கு தனித்தனி விதிகள் (Annexes) உள்ளன.

Annex I: எண்ணெய் கழிவுகள் (Oil Pollution)
Annex IV: மனிதக் கழிவுகள் (Sewage Pollution)
Annex V: இதர குப்பைகள் (Garbage Pollution)

இப்படி ஒவ்வொரு கழிவுக்கும் ஒரு விதி இருக்கிறது. இனி, ஒவ்வொரு கழிவும் எப்படிப் பயணிக்கிறது என்று பார்ப்போம்.

“கருப்பு நீர்” vs “சாம்பல் நீர்” – கழிவுகளின் நிற பேதங்களும், சுத்திகரிப்பு நிலையங்களும்!

கப்பல்களில் உருவாகும் திரவக் கழிவுகளை இரண்டு முக்கிய வகைகளாகப் பிரிக்கிறார்கள்.

கருப்பு நீர் (Blackwater): இது மனிதக் கழிவறைகளில் இருந்து வெளியேறும் கழிவுநீர். இதில் பாக்டீரியாக்கள் மற்றும் நோய்க்கிருமிகள் மிக அதிகமாக இருக்கும். இதை நேரடியாக கடலில் விடுவது மிக ஆபத்தானது.

என்ன செய்யப்படுகிறது? ஒவ்வொரு பெரிய கப்பலிலும், ஒரு மினி “கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு நிலையம்” (Sewage Treatment Plant – STP) கண்டிப்பாக இருக்க வேண்டும் என்பது MARPOL விதி. இந்த நிலையத்தில், கருப்பு நீர் பல கட்டங்களாக சுத்திகரிப்பு செய்யப்படுகிறது. திடக் கழிவுகள் பிரிக்கப்பட்டு, பாக்டீரியாக்கள் அழிக்கப்பட்டு, (கிட்டத்தட்ட) பாதிப்பில்லாத நீராக மாற்றப்படுகிறது.
எங்கே வெளியேற்றப்படுகிறது? இப்படி சுத்திகரிக்கப்பட்ட நீரைக்கூட, கரையோரங்களில் கொட்ட முடியாது. ஒரு கப்பல், கடற்கரையிலிருந்து 12 கடல் மைல் (சுமார் 22 கி.மீ) தொலைவிற்கு அப்பால் சென்ற பிறகுதான், இந்த சுத்திகரிக்கப்பட்ட நீரை கடலில் வெளியிட அனுமதி உண்டு.

சாம்பல் நீர் (Greywater): இது குளியலறை, சமையலறை சிங்க், பாத்திரம் கழுவும் இடம், லாண்டரி ஆகியவற்றிலிருந்து வெளியேறும் நீர். இதில் சோப்பு, ஷாம்பு, உணவுத் துகள்கள் போன்றவை கலந்திருக்கும்.

என்ன செய்யப்படுகிறது? இந்த நீரும் தனியாக சேகரிக்கப்பட்டு, சுத்திகரிக்கப்படுகிறது.
எங்கே வெளியேற்றப்படுகிறது? சாம்பல் நீரை, கடற்கரையிலிருந்து 4 கடல் மைல் (சுமார் 7.5 கி.மீ) தொலைவிற்கு அப்பால் வெளியேற்றலாம்.

பிளாஸ்டிக், கண்ணாடி, பேப்பர் – திடக் கழிவுகளின் தலைவிதி என்ன?

இதுதான் மிகவும் சவாலான பகுதி. MARPOL சட்டத்தின்படி, பிளாஸ்டிக்கை கடலில் கொட்டுவது (முழுமையாக) தடை செய்யப்பட்டுள்ளது.

பிரித்தலே முதல் படி: கப்பலில் சேரும் குப்பைகள் அனைத்தும், பிளாஸ்டிக், கண்ணாடி, உலோகம், பேப்பர், உணவுக்கழிவு என தனித்தனியாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன.
அமுக்கிகள் மற்றும் நொறுக்கிகள்: கண்ணாடிப் பாட்டில்கள் நொறுக்கிகள் (Shredders) மூலம் சிறு துகள்களாக உடைக்கப்படுகின்றன. பிளாஸ்டிக் மற்றும் பேப்பர் கழிவுகள், அமுக்கிகள் (Compactors) மூலம் அழுத்தப்பட்டு, பெரிய கட்டுகளாக (Bales) மாற்றப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு கட்டும் சுமார் ஒரு டன் எடை வரை இருக்கும்.
சேமிப்புக் கிடங்கு: இப்படி கட்டப்பட்ட கழிவுக் கட்டுகள், கப்பலில் உள்ள பிரத்யேக சேமிப்புக் கிடங்கில் வைக்கப்படுகின்றன. கப்பல் துறைமுகத்தை அடைந்தவுடன், இந்தக் கழிவுகள் கரையில் உள்ள மறுசுழற்சி நிலையங்களுக்கு அனுப்பப்படும்.
எரிப்பான்கள் (Incinerators): மறுசுழற்சி செய்ய முடியாத சில கழிவுகள், கப்பலிலேயே உள்ள உயர் வெப்பநிலைக் கொண்ட எரிப்பான்கள் மூலம் சாம்பலாக்கப்படுகின்றன. இந்த சாம்பலைக்கூட கரையோரங்களில் கொட்ட முடியாது.

எண்ணெய் கழிவுகளும், உணவு மிச்சங்களும் எங்கே போகின்றன?

எண்ணெய் கழிவுகள் (Oily Waste): கப்பலின் பிரம்மாண்டமான ஜெனரேட்டர்கள் மற்றும் எஞ்சின்களில் இருந்து எண்ணெய் கழிவுகள் உருவாகும். இந்த எண்ணெயும் நீரும் கலந்த கலவையை, எண்ணெய்-நீர் பிரிப்பான் (Oily Water Separator – OWS) என்ற கருவி மூலம் பிரிக்கிறார்கள். பிரிக்கப்பட்ட எண்ணெய், கப்பலிலேயே சேமிக்கப்பட்டு, துறைமுகத்தில் ஒப்படைக்கப்படும். மிகச் சிறிய அளவு எண்ணெய் மட்டுமே சுத்திகரிக்கப்பட்ட நீருடன் கடலில் கலக்க அனுமதிக்கப்படுகிறது, அதுவும் மிகக் கடுமையான கண்காணிப்புக்கு உட்பட்டது.
உணவுக் கழிவுகள் (Food Waste): சமையலறையில் சேரும் உணவு மிச்சங்களைக் கடலில் கொட்டலாம், ஆனால் அதற்கும் விதிமுறை உள்ளது.
- அனைத்து உணவுக் கழிவுகளும், ஒரு அங்குலத்திற்கும் குறைவான (25mm) சிறு துகள்களாக அரைக்கப்பட வேண்டும்.
- இப்படி அரைக்கப்பட்ட உணவுக் கழிவுகளை, கடற்கரையிலிருந்து 3 கடல் மைல் (சுமார் 5.5 கி.மீ) தொலைவிற்கு அப்பால் மட்டுமே கொட்ட வேண்டும். இது கடல்வாழ் உயிரினங்களுக்கு உணவாகவும் ஆகிறது.

மிதக்கும் நகரத்தின் உயிர்நாடி: குடிநீரும் மின்சாரமும்!

பல மாதங்கள் பயணிக்கும் கப்பல்களுக்குத் தேவையான குடிநீரை, கடல் நீரிலிருந்தே தயாரிக்கிறார்கள். சவ்வூடு பரவல் (Reverse Osmosis) என்ற தொழில்நுட்பம் மூலம், உப்பு நீரைச் சுத்தமான குடிநீராக மாற்றுகிறார்கள். அதேபோல், கப்பலுக்குத் தேவையான மின்சாரத்தையும் பெரிய ஜெனரேட்டர்கள் மூலம் அவர்களே உற்பத்தி செய்துகொள்கிறார்கள்.

கடமையுடன் ஒரு பயணம்!

ஆக, ஒரு கப்பலின் கழிவுகள் என்பது ஏனோதானோவென்று கடலில் கொட்டப்படுவதில்லை. அதற்குப் பின்னால் கடுமையான சர்வதேச சட்டங்கள், பிரம்மாண்டமான தொழில்நுட்பம், மற்றும் கப்பல் உரிமையாளர்கள், கடற்படையினர், துறைமுக அதிகாரிகள் ஆகியோரின் கூட்டுப் பொறுப்பு அடங்கியுள்ளது.

கடல் என்பது மனிதகுலத்தின் பொதுவான சொத்து. அதை மாசுபடுத்த நமக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை என்பதை IMO போன்ற அமைப்புகள் உறுதி செய்கின்றன. அடுத்த முறை ஒரு கப்பலைப் பார்க்கும்போது, அதன் அழகை மட்டும் ரசிக்காமல், சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாக்க அது சுமந்து செல்லும் இந்த பிரம்மாண்டமான பொறுப்பையும் நினைவில் கொள்வோம்.