நம் தாத்தா பாட்டி காலத்தில் அடிக்கடி சொல்லப்பட்ட ஒரு வாக்கியம், “தம்பி, விருந்தும் மருந்தும் மூணு நாள்தான்!”. இந்த ஒரு வரியில், அவர்கள் ஒட்டுமொத்த வாழ்க்கை முறையையும், சமூகப் பிணைப்பையும், உடல் ஆரோக்கியத்தையும் பற்றிய ஒரு பெரிய தத்துவத்தையே அடக்கி வைத்திருந்தார்கள். ஆனால், அதிவேகமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கும் இன்றைய 21ஆம் நூற்றாண்டில், இந்த பழமொழிக்கு என்ன மதிப்பு இருக்கிறது? ஒருவேளை இது வழக்கொழிந்து போன ஒன்றா? அல்லது நாம் தான் அதன் ஆழமான அர்த்தத்தைப் புரிந்துகொள்ளத் தவறிவிட்டோமா? வாருங்கள், காலப் பயணத்தில் பின்னோக்கிச் சென்று, இந்த மூன்று நாள் கணக்கின் சூட்சுமத்தை விரிவாக அலசுவோம்.
விருந்தோம்பலின் பொற்காலம்: அந்த மூன்று நாட்களின் மரியாதை!
இன்றுபோல் அல்ல அன்று. உறவுகள் என்பவை வெறும் தொலைபேசி அழைப்புகளிலும், வாட்ஸ்அப் மெசேஜ்களிலும் முடங்கிக் கிடக்கவில்லை. அவை உயிருடன், உணர்வுப்பூர்வமாக இருந்தன. ஒரு வீட்டிற்கு விருந்தினர் வருகிறார் என்றால், அது அந்த ஒரு குடும்பத்திற்கு மட்டுமல்ல, அந்தத் தெருவிற்கே ஒரு கொண்டாட்டம்தான்.
முதல் நாள் – வரவேற்பின் உச்சம்: விருந்தினர் வந்த முதல் நாள், வீட்டில் ஒரு திருவிழா போல இருக்கும். அறுசுவை உணவுகள், பலகாரங்கள் என தடபுடலாகத் தயாராகும். “வாங்க, வாங்க!” என்ற வரவேற்பில் தொடங்கும் உபசரிப்பு, இரவு உறங்கச் செல்லும் வரை அன்பால் நிறைந்திருக்கும். குடும்பத்தின் அத்தனை பேரும் விருந்தினருடன் அமர்ந்து பேசி, சிரித்து, கதைகள் பரிமாறிக்கொள்வார்கள். அந்த முதல் நாள், விருந்தினருக்கு ராஜமரியாதை கிடைக்கும் நாள்.
இரண்டாம் நாள் – இயல்பான பரிமாற்றம்: இரண்டாவது நாளில், உபசரிப்பின் தீவிரம் சற்று குறைந்து, இயல்பு நிலை திரும்பும். விருந்தினர் அந்த வீட்டின் ஒரு அங்கத்தினரைப் போல உணரத் தொடங்குவார். வீட்டு வேலைகளில் சிறு சிறு உதவிகளைச் செய்வதும், குடும்பத்தின் அன்றாட நிகழ்வுகளில் பங்கெடுப்பதும் நடக்கும். இது உறவின் நெருக்கத்தை இன்னும் அதிகப்படுத்தும். இது வெறும் தங்குவது மட்டுமல்ல, அந்த குடும்பத்தின் வாழ்க்கை முறையில் தன்னையும் இணைத்துக்கொள்ளும் ஒரு நிகழ்வு.
மூன்றாம் நாள் – விடைபெறும் வேளை: மூன்றாம் நாள் என்பது மரியாதையாக விடைபெறும் நாள். “போதுமளவு உபசரித்துவிட்டோம், இனி அவர்கள் தங்கள் வேலைகளைப் பார்க்க வேண்டும்” என்ற எண்ணம் விருந்தோம்புபவர் மனதில் தோன்றும். அதே போல, “நமக்காக மூன்று நாட்கள் தங்கள் வேலைகளை எல்லாம் ஒதுக்கி வைத்து உபசரித்துவிட்டார்கள், இனி நாம் கிளம்புவதுதான் மரியாதை” என்று விருந்தினரும் உணர்வார். இது எழுதப்படாத ஒரு சமூக விதி. மூன்று நாட்களுக்கு மேல் தங்குவது, இரு தரப்பினரின் இயல்பு வாழ்க்கையையும் பாதிக்கும், தேவையில்லாத சங்கடங்களை உருவாக்கும் என்பதை நம் முன்னோர்கள் உளவியல் ரீதியாகவே உணர்ந்திருந்தனர். அதனால்தான், உறவு முறியாமல் இருக்க, இந்த மூன்று நாள் கணக்கைத் துல்லியமாக வகுத்தார்கள்.
உணவே மருந்து: பாட்டி வைத்தியத்தின் மூன்று நாள் சிகிச்சை!
இன்றைய தலைமுறைக்கு ஆன்டிபயாடிக் (Antibiotic) கோர்ஸ்கள்தான் தெரியும். ஆனால், அன்று ஒவ்வொரு வீட்டின் சமையலறையும் ஒரு முதலுதவிப் பெட்டி போலத்தான் இருந்தது.
மூலிகைகளின் மகத்துவம்: ஒருவருக்கு சளி, காய்ச்சல் வந்துவிட்டால், உடனடியாக மருத்துவமனைக்கு ஓட மாட்டார்கள். பாட்டியின் வைத்தியம் தொடங்கும். மிளகு, சீரகம், இஞ்சி, மஞ்சள், துளசி, ஆடாதோடை என சமையலறையில் இருக்கும் பொருட்களே முதல் மருந்தாக மாறும். காய்ச்சலுக்கு மிளகு கஷாயம், இருமலுக்கு சித்தரத்தை பால், வயிற்று வலிக்கு ஓம நீர் என ஒவ்வொரு பிரச்சனைக்கும் ஒரு கைவைத்தியம் இருந்தது.
மூன்று நாள் கணக்கு ஏன்? இந்த வீட்டு மருந்துகளை, காலை, மதியம், இரவு என மூன்று வேளைக்கு, மூன்று நாட்களுக்குத் தொடர்ந்து கொடுப்பார்கள். நம் உடலின் இயற்கையான நோய் எதிர்ப்பு சக்தி, இந்த மூலிகை மருந்துகளின் துணையுடன் நோயை எதிர்த்துப் போராட இந்த மூன்று நாட்கள் போதுமானதாக இருந்தது. மூன்று நாட்களில் பெரும்பாலான நோய்கள் குணமாகிவிடும்.
அப்படியும் குணமாகவில்லை என்றால், நோயின் தீவிரம் அதிகமாக இருக்கிறது, இதை வீட்டு மருத்துவத்தால் சரி செய்ய முடியாது என்று உணர்ந்து, அதன்பிறகுதான் அந்த ஊரில் இருக்கும் மருத்துவரை அல்லது நாடி பார்க்கும் வைத்தியரைச் சென்று பார்ப்பார்கள். இந்த நடைமுறை, சிறிய உடல்நலப் பிரச்சனைகளுக்கு வீணாக உடலை ரசாயன மருந்துகளுக்கு பழக்கப்படுத்தாமல், இயற்கையோடு இயைந்து வாழ உதவியது. “மருந்தும் மூன்று நாள்” என்பது இந்த அனுபவ அறிவின் வெளிப்பாடுதான்.
சித்தர்களின் வானியல் கணக்கு: இது வேறு லெவல் விளக்கம்!
இந்தப் பழமொழிக்கு வெறும் சமூக மற்றும் மருத்துவக் காரணங்கள் மட்டுமல்ல, ஆழமான வானியல் மற்றும் சித்த மருத்துவக் காரணங்களும் உண்டு. சித்தர்களின் பார்வையில், ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு குறிப்பிட்ட கிரகத்தின் ஆதிக்கத்தில் இருக்கும்.
- சூரிய நாட்கள் (ஆண்மை தன்மை): ஞாயிறு, செவ்வாய், வியாழன். இந்த நாட்கள் வெப்பமானவை, உடலுக்கு ஆற்றலைத் தருபவை. இந்த நாட்களில் மருந்து உட்கொண்டால், அது உடலால் எளிதில் கிரகிக்கப்பட்டு, நோயை வேகமாக அழிக்கும் சக்தி கிடைக்கும் என்பது சித்தர்களின் நம்பிக்கை.
- சந்திர நாட்கள் (பெண்மை தன்மை): திங்கள், புதன், வெள்ளி. இந்த நாட்கள் குளிர்ச்சியானவை, உடலை அமைதிப்படுத்துபவை. இந்த நாட்களில் விருந்துண்டால், உணவு எளிதில் ஜீரணமாகி, உடலுக்கு முழுமையான சத்துக்கள் கிடைக்கும்.
- சனி (அலித் தன்மை): இது ஒரு பொதுவான நாள்.
எனவே, “விருந்தும் மருந்தும் மூன்று நாள்” என்பதை, சந்திரனுக்குரிய மூன்று நாட்களில் விருந்தும், சூரியனுக்குரிய மூன்று நாட்களில் மருந்தும் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற ஒரு வழிகாட்டுதலாகவும் நம் முன்னோர்கள் பயன்படுத்தினர். இது அவர்களின் அறிவின் ஆழத்தையும், இயற்கையோடு அவர்கள் கொண்டிருந்த புரிதலையும் காட்டுகிறது.
காலம் மாறியது, காட்சி மாறியது: இன்றைய நிலை என்ன?
சரி, அந்தப் பொற்காலமெல்லாம் மலையேறிவிட்டது. இப்போது இந்த பழமொழி ஏன் பொருந்தவில்லை?
விருந்தோம்பல் வென்டிலேட்டரில்!
- நேரம் ஒரு வில்லன்: “யாருக்கு சார் நேரம் இருக்கு?” என்பதுதான் இன்றைய யதார்த்தமான பதில். கணவன், மனைவி இருவரும் வேலைக்குச் செல்லும் நகரத்து வாழ்க்கையில், தங்களுக்கே நேரம் இல்லாதபோது, விருந்தினரை மூன்று நாட்கள் உபசரிப்பது என்பது கற்பனையாகிவிட்டது.
- பொருளாதார அழுத்தம்: “விற்கும் விலைவாசியில், ஒருநாள் விருந்தே ஒரு மாத பட்ஜெட்டைப் பாதிக்கிறது” என்பது நடுத்தர வர்க்கத்தின் புலம்பல். காய்கறி முதல் எரிவாயு வரை எல்லாவற்றின் விலையும் விண்ணைத் தொடும்போது, விருந்தோம்பல் என்பது ஒரு பெரிய நிதிச் சுமையாகவே பார்க்கப்படுகிறது.
- இடப் பற்றாக்குறை: பெரிய கூட்டுக் குடும்பங்கள் வாழ்ந்த வீடுகள் மறைந்து, இரண்டு படுக்கையறை கொண்ட அடுக்குமாடிக் குடியிருப்புகளே இன்றைய வாழ்விடம். இதில் விருந்தினரைத் தங்க வைப்பதே ஒரு பெரிய சவால்.
- வசதிகளின் பெருக்கம்: கல்யாணமோ, காதுகுத்தோ எதுவாக இருந்தாலும், மண்டபத்திலேயே தங்குவதற்கு அறைகள் உள்ளன. உறவினர் வீட்டிற்குச் சென்று சிரமம் கொடுப்பதை விட, ஒரு லாட்ஜில் அறை எடுத்துத் தங்குவது இருவருக்குமே சௌகரியமாக இருக்கிறது. இதனால், உறவுகள் கூடும் நிகழ்வுகளில்கூட, வீடுகளில் தங்கும் வழக்கம் கிட்டத்தட்ட அழிந்துவிட்டது. ஒரு வேளை விருந்து, ஒரு செல்ஃபி, ஒரு “Bye” – இத்துடன் இன்றைய விருந்தோம்பல் முடிந்துவிடுகிறது.
மருத்துவம் மாறிய மர்மம்!
- ஐந்து நாள் ஆன்டிபயாடிக்: இன்று ஒரு சாதாரண வைரஸ் காய்ச்சல் வந்தால்கூட, மருத்துவர் குறைந்தபட்சம் ஐந்து நாட்களுக்கு மருந்து எழுதித் தருகிறார். மூன்று நாள் கணக்கெல்லாம் காணாமல் போய் பல தசாப்தங்கள் ஆகிவிட்டன.
- உணவுப் பொருட்களில் ரசாயனம்: “எப்போது உணவுப் பொருட்களும் காய்கறிகளும் பழங்களும் செயற்கை முறையில் தயாரிக்கப்பட்டனவோ, அப்போதே நம் உடல் நிலையும் இயற்கைக்கு ஒத்துழைக்காமல் போய்விட்டது” என்ற வரிகள் நூற்றுக்கு நூறு உண்மை. ரசாயன உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லிகள் மூலம் விளைவிக்கப்பட்ட உணவை உண்டு, நம் உடலின் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி பலவீனமாகிவிட்டது. அதனால், சின்ன நோயைக் குணப்படுத்தக்கூட உடலுக்கு அதிக நாட்கள் தேவைப்படுகிறது.
- வாழ்க்கை முறை நோய்கள்: சர்க்கரை நோய், இரத்த அழுத்தம் போன்ற வாழ்க்கை முறை நோய்களுக்கு, மூன்று நாட்கள் அல்ல, வாழ்நாள் முழுவதும் மருந்து எடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறோம்.
பழமொழி பழசாகவில்லை, நாம் தான் மாறிவிட்டோம்!
“விருந்தும் மருந்தும் மூன்று நாள்” என்ற பழமொழி அதன் மதிப்பை இழக்கவில்லை. அது உருவான காலத்தின் சமூக, பொருளாதார, மற்றும் ஆரோக்கிய சூழல் இன்று இல்லை. அந்தப் பழமொழி ஒரு காலத்தின் கண்ணாடி; அது நம் முன்னோர்களின் ஆரோக்கியமான, அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை நமக்கு நினைவுபடுத்துகிறது.
இன்று நாம் மூன்று நாட்கள் விருந்தினரை உபசரிக்க முடியாமல் இருக்கலாம், மூன்று நாட்களில் நோயைக் குணப்படுத்த முடியாமல் இருக்கலாம். ஆனால், அந்தப் பழமொழியின் ஆன்மாவை நாம் இன்றும் கடைப்பிடிக்கலாம். கிடைக்கும் கொஞ்ச நேரத்தில் உறவுகளுடன் உண்மையான அன்பைப் பரிமாறிக்கொள்வதும், முடிந்தவரை இயற்கை உணவுகளை உண்டு ஆரோக்கியத்தைப் பேணுவதும் தான் நாம் அந்தப் பழமொழிக்குச் செய்யும் உண்மையான மரியாதை. பழமொழி பழசாகவில்லை, நம் வாழ்க்கை முறைதான் அதை அந்நியமாக்கிவிட்டது என்பதுதான் நிதர்சனம்!
About the Author
