"மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்": லண்டனின் சுகாதார நெருக்கடியும் அதன் அற்புதமான மீட்சியும் - நீங்கள் அறிந்திருக்கிறீர்களா?

396

லண்டன் இன்று உலகின் மிகவும் நவீனமான, அழகான மற்றும் சுத்தமான நகரங்களில் ஒன்றாக திகழ்கிறது. ஆனால் 19ஆம் நூற்றாண்டில் இந்த நகரம் எப்படி இருந்தது என்பதை அறிந்தால் நீங்கள் ஆச்சரியப்படுவீர்கள். வரலாற்றில் “The Great Stink” (மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்) என அழைக்கப்படும் நிகழ்வு லண்டனை ஒரு நெருக்கடியான நிலைக்குத் தள்ளியது. அந்த காலத்தில் நகரம் எவ்வாறு தன்னை மாற்றிக்கொண்டது என்பதைப் பற்றிய அற்புதமான கதை இது.

லண்டனின் இருண்ட காலம்

1800களின் மத்தியில் லண்டன் உலகின் மிகப்பெரிய நகரமாக வளர்ந்திருந்தது. தொழிற்புரட்சியின் விளைவாக, மக்கள் தொகை வெகுவாக அதிகரித்தது. 1801ல் 1 மில்லியனாக இருந்த மக்கள் தொகை 1851ல் 2.5 மில்லியனாக உயர்ந்தது. இந்த பெரும் மக்கள் தொகை உயர்வு நகரத்தின் அடிப்படை கட்டமைப்புகளின் மீது அதிக அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தியது.

குதிரைகளின் நகரம்

அந்த காலகட்டத்தில் லண்டன் நகரத்தின் போக்குவரத்து மற்றும் வேலைகளில் குதிரைகள் முக்கியமான பங்கை வகித்தன. ஆச்சரியப்படுத்தும் வகையில், சுமார் 60,000 குதிரைகள் தினமும் நகரத்தின் வீதிகளில் பயன்படுத்தப்பட்டன. ஒரு குதிரை நாளொன்றுக்கு சுமார் 10 கிலோ கழிவுகளை உற்பத்தி செய்வதால், லண்டன் தெருக்களில் தினமும் 600 டன் குதிரைக் கழிவுகள் குவிந்தன.

தேம்ஸ் நதி: ஒரு திறந்த கழிவுநீர் கால்வாய்

லண்டன் மக்கள் தங்கள் குடிநீர் தேவைகளுக்காக தேம்ஸ் நதியை நம்பியிருந்தனர். அதே நேரத்தில், அதே நதிதான் அவர்களின் கழிவுகளையும் ஏற்றுக்கொண்டது. நகரத்தின் பெரும்பாலான கழிவுகள் நேரடியாக தேம்ஸ் நதியில் கொட்டப்பட்டன:

நகரின் 200,000 மலக்கழிவுத் தொட்டிகள் நேரடியாக தேம்ஸ் நதியில் திறக்கப்பட்டன
தெருக்களில் குவிந்த குதிரைக் கழிவுகள் மழை பெய்யும்போது நதியில் கலந்தன
தொழிற்சாலைகளின் கழிவுகளும் நதியில் கொட்டப்பட்டன

இதன் விளைவாக, தேம்ஸ் நதி மனித மற்றும் விலங்குக் கழிவுகளின் ஒரு பெரும் கலவையாக மாறியது. விஞ்ஞானிகளின் கணிப்பின்படி, 1850களில் நதி நீரில் 99% கழிவுகளும் 1% நீரும் மட்டுமே இருந்தது என்று கூறப்படுகிறது.

தேம்ஸ் நதியின் மாசுபாடு மற்றும் பொது சுகாதார நெருக்கடி

தேம்ஸ் நதி மாசுபாட்டினால் லண்டன் மக்கள் பல்வேறு சுகாதார சிக்கல்களை எதிர்கொண்டனர்:

தொற்றுநோய்களின் வெடிப்பு

1831 முதல் 1866 வரை, லண்டனில் நான்கு பெரிய கொலரா தொற்றுநோய்கள் ஏற்பட்டன, இதில் 40,000க்கும் மேற்பட்ட மக்கள் உயிரிழந்தனர். அந்த காலத்தில், தண்ணீர் மூலம் நோய்கள் பரவுவது பற்றிய அறிவு மிகவும் குறைவாக இருந்தது. பலர் காற்றிலுள்ள “மெயாஸ்மா” (miasma) என்ற நச்சு ஆவிகள் தான் நோய்களை பரப்புகின்றன என்று நம்பினர்.

1854ல் மருத்துவர் ஜான் ஸ்னோ (Dr. John Snow) ப்ரோட் ஸ்ட்ரீட் பம்ப் (Broad Street Pump) என்ற குடிநீர் குழாயில் உள்ள மாசுபட்ட தண்ணீர் தான் கொலரா பரவுவதற்கு காரணம் என்பதை நிரூபித்தார். இது தண்ணீர் மூலம் நோய்கள் பரவுகின்றன என்ற புரிதலுக்கு வித்திட்டது.

தினசரி வாழ்க்கை பாதிப்பு

நதியில் இருந்து வரும் துர்நாற்றம் அக்கம்பக்கத்தில் வாழும் மக்களின் வாழ்க்கையை மிகவும் சிரமமாக்கியது. குளிக்க, துணி துவைக்க, சமைக்க மற்றும் குடிக்க ஒரே நீரை பயன்படுத்த வேண்டிய அவல நிலை இருந்தது. வசதி படைத்தவர்கள் கூட இந்த துர்நாற்றத்திலிருந்து தப்பிக்க முடியவில்லை.

“மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்” – 1858ன் கோடை

1858ன் கோடையில், லண்டன் வரலாற்றிலேயே மிகவும் வெப்பமான கோடை காலங்களில் ஒன்றை சந்தித்தது. வெப்பநிலை 35 டிகிரி செல்சியஸ் (95°F) ஐ தாண்டியது. வெப்பம் அதிகரித்ததால், தேம்ஸ் நதியிலுள்ள கழிவுகள் நாற்றம் வீசத் தொடங்கின. இந்த நிகழ்வு “மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்” (The Great Stink) என்று அழைக்கப்பட்டது.

பாராளுமன்றத்தின் விளைவுகள்

பாராளுமன்றம் தேம்ஸ் நதிக்கு அருகிலேயே அமைந்திருந்ததால், நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் லார்ட்கள் (Lords) இந்த நாற்றத்தால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டனர். ஜன்னல்களை மூட முடியாத அளவுக்கு வெப்பம் அதிகமாக இருந்தது, ஆனால் திறந்து வைத்தால் துர்நாற்றம் தாங்க முடியாத அளவுக்கு இருந்தது.

சில வாரங்களில், பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தொடர்ந்து வேலை செய்ய முடியாத நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். பாராளுமன்ற ஜன்னல்களில் துணிகளை நனைத்து, அதில் சுண்ணாம்பு (lime chloride) தெளித்து, துர்நாற்றத்தைக் குறைக்க முயற்சித்தனர். ஆனாலும் அது பயனளிக்கவில்லை.

சமூக மற்றும் அரசியல் விளைவுகள்

துர்நாற்றம் லண்டன் முழுவதும் பரவியதால், மக்கள் அச்சம் கொண்டனர். அரசாங்கம் இந்த நெருக்கடிக்கு உடனடியான தீர்வு காண வலியுறுத்தப்பட்டது. செய்தித்தாள்கள் “The Great Stink” பற்றிய செய்திகளால் நிரம்பின, இது பற்றிய கிசுகிசுக்கள் நகரம் முழுவதும் பரவின.

லண்டனில் கொலரா மற்றும் டைபாய்டு ஆகிய கொடிய தொற்றுநோய்கள் பரவி ஆயிரக்கணக்கான உயிர்களைப் பறித்த நினைவுகள் இன்னும் மக்கள் மனதில் பசுமையாக இருந்தன. இந்த துர்நாற்றம் மற்றொரு கொடிய தொற்றுநோயின் முன்னறிவிப்பாக இருக்குமோ என்ற அச்சம் பரவியது.

ஜோசப் பாஸல்கெட் – லண்டனை காப்பாற்றிய பொறியாளர்

இந்த நெருக்கடியான சூழலில், பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் 1859ஆம் ஆண்டில் ஜோசப் பாஸல்கெட் (Joseph Bazalgette) என்ற பொறியாளரை லண்டனின் தலைமை பொறியாளராக நியமித்தது. அவருக்கு கொடுக்கப்பட்ட பணி எளிதானதல்ல – லண்டன் நகரத்தின் கழிவுநீர் அமைப்பை முற்றிலும் மாற்றியமைக்க வேண்டும்.

புரட்சிகரமான கழிவுநீர் அமைப்பு

பாஸல்கெட் ஒரு புதுமையான கழிவுநீர் அமைப்பை வடிவமைத்தார். அவரது திட்டத்தின் முக்கிய அம்சங்கள்:

1,100 மைல் நீளமான கழிவுநீர் கால்வாய்கள்: லண்டன் முழுவதும் பரவிய இந்த பிரம்மாண்டமான கழிவுநீர் அமைப்பு, நகரத்தின் அனைத்து பகுதிகளிலிருந்தும் கழிவுகளை சேகரிக்க வடிவமைக்கப்பட்டது.
பாரிய ஓவல் வடிவ சுரங்கங்கள்: இந்த சுரங்கங்கள் அக்கால சூழலில் மிகப்பெரிய பொறியியல் சாதனைகளாகக் கருதப்பட்டன. இவை 11 அடி உயரமும் 8 அடி அகலமும் கொண்டவை, பெரும் அளவிலான கழிவுநீரை கையாளும் திறன் கொண்டவை.
ஐந்து முக்கிய கழிவுநீர் துறைகள்: லண்டனின் பல்வேறு பகுதிகளிலிருந்து கழிவுநீரை சேகரித்து நகரத்தின் கிழக்குப் பகுதிக்கு கொண்டு செல்ல வடிவமைக்கப்பட்டன.
கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பம்பிங் நிலையங்கள்: இவை கழிவுநீரை தேம்ஸ் நதியின் கீழ்நோக்கி, லண்டனுக்கு வெளியே பம்ப் செய்ய உதவின.
தடுப்பணைகள் மற்றும் பம்பிங் நிலையங்கள்: இவை வெள்ளப்பெருக்கு மற்றும் மழைக்காலங்களில் அதிகப்படியான நீரைக் கையாளுவதற்காக வடிவமைக்கப்பட்டன.

கட்டுமான சவால்கள்

இந்த பிரம்மாண்டமான திட்டத்தை செயல்படுத்துவது எளிதான பணி அல்ல. 1859 முதல் 1865 வரை, லண்டன் ஒரு பெரிய கட்டுமான தளமாக மாறியது. சுமார் 20,000 தொழிலாளர்கள் இந்த திட்டத்தில் பணியாற்றினர். பாஸல்கெட்டின் திட்டத்திற்காக 318 மில்லியன் செங்கற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அந்த காலத்தில், இது மிகப்பெரிய பொது ஆரோக்கிய திட்டமாக இருந்தது.

“மிகவும் மோசமான துர்நாற்றத்தின்” பாடங்கள்

1865ல் பாஸல்கெட்டின் கழிவுநீர் அமைப்பின் முக்கிய கூறுகள் நிறைவடைந்தன. இதன் விளைவுகள் உடனடியாக தெரிந்தன:

உடனடி பலன்கள்

துர்நாற்றம் குறைந்தது: தேம்ஸ் நதியில் கழிவுகள் நேரடியாக கலப்பது நிறுத்தப்பட்டதால், நகரத்தின் துர்நாற்றம் குறைந்தது.
கொலரா கட்டுப்பாடு: 1866ல் லண்டனின் கடைசி பெரிய கொலரா தொற்றுநோய் ஏற்பட்டது. ஆனால் பாஸல்கெட்டின் கழிவுநீர் அமைப்பு நிறுவப்பட்ட பகுதிகளில் நோய் பரவல் குறைவாக இருந்தது, இது இந்த திட்டத்தின் வெற்றியை நிரூபித்தது.
தேம்ஸ் நதி தூய்மை: கழிவுகள் நேரடியாக நதியில் கலப்பது நிறுத்தப்பட்டதால், நதி மெல்ல மெல்ல தன்னை சுத்தப்படுத்திக் கொள்ளத் தொடங்கியது.

நீண்டகால பலன்கள்

பொது சுகாதார முன்னேற்றம்: கழிவுநீர் அமைப்பு நிறுவப்பட்ட பிறகு, தொற்றுநோய்களின் எண்ணிக்கை குறைந்தது, மக்களின் ஆயுட்காலம் அதிகரித்தது.
நவீன நகர திட்டமிடலின் ஆரம்பம்: பாஸல்கெட்டின் திட்டம் நவீன நகர திட்டமிடலுக்கு ஒரு முன்மாதிரியாக அமைந்தது.
பொறியியல் சாதனை: பாஸல்கெட்டின் வடிவமைப்பு மிகவும் நன்றாக இருந்ததால், அது இன்றும் லண்டனின் கழிவுநீர் அமைப்பின் அடித்தளமாக உள்ளது.

எதிர்காலத்திற்கான திட்டமிடல்

பாஸல்கெட் தனது கழிவுநீர் அமைப்பை வடிவமைக்கும்போது, எதிர்கால வளர்ச்சியையும் கருத்தில் கொண்டார். அவர் லண்டனின் மக்கள் தொகை இரட்டிப்பாகும் என்று கணித்து, அதற்கேற்ப சுரங்கங்களை பெரிதாக்கினார். இந்த முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கை மிகவும் முக்கியமானதாக நிரூபிக்கப்பட்டது, ஏனெனில் லண்டனின் மக்கள் தொகை உண்மையிலேயே அதிகரித்தது.

பாஸல்கெட்டின் கழிவுநீர் அமைப்பு இன்றும் லண்டனின் 8 மில்லியன் மக்களுக்கு சேவை செய்கிறது. இருப்பினும், 21ஆம் நூற்றாண்டில் புதிய சவால்கள் எழுந்துள்ளன:

காலநிலை மாற்றம்: அதிகரித்து வரும் மழைப்பொழிவு மற்றும் வெள்ளங்கள் கழிவுநீர் அமைப்பை அழுத்தத்திற்கு உள்ளாக்குகின்றன.
மக்கள் தொகை அதிகரிப்பு: லண்டனின் மக்கள் தொகை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருவதால், கழிவுநீர் அமைப்பிற்கு மேலும் அழுத்தம் ஏற்படுகிறது.
நவீன மாசுபடுத்திகள்: புதிய வகையான வேதிப்பொருட்கள் மற்றும் மருந்துகள் நீர் மாசுபாட்டின் புதிய வடிவங்களை உருவாக்குகின்றன.

இந்த சவால்களை எதிர்கொள்ள, லண்டன் “தேம்ஸ் டைட்வே” (Thames Tideway) என்ற புதிய கழிவுநீர் சுரங்க திட்டத்தை செயல்படுத்தி வருகிறது. இது பாஸல்கெட்டின் பாரம்பரியத்தை தொடர்ந்து, எதிர்கால சந்ததிகளுக்கும் ஒரு தூய்மையான லண்டனை உறுதி செய்கிறது.

நம் காலத்திற்கான பாடங்கள்

“மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்” மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த பாஸல்கெட்டின் புரட்சிகரமான தீர்வு நமக்கு பல முக்கியமான பாடங்களைக் கற்றுத் தருகின்றன:

அரசியல் உறுதி மற்றும் தலைமை

நெருக்கடி நேரத்தில், அரசியல் தலைவர்கள் துணிச்சலான முடிவுகளை எடுக்க வேண்டியிருந்தது. பாராளுமன்றத்தில் துர்நாற்றம் அதிகரித்ததே இந்த பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண அவர்களைத் தூண்டியது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சில நேரங்களில் பிரச்சனைகள் நம் வாசலை அடையும் வரை நாம் நடவடிக்கை எடுக்காமல் இருப்பதுண்டு.

பொறியியல் மற்றும் திட்டமிடலின் முக்கியத்துவம்

பாஸல்கெட்டின் கழிவுநீர் அமைப்பு, நல்ல திட்டமிடல் மற்றும் தொலைநோக்குப் பார்வையின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது. எதிர்காலத்தைக் கருத்தில் கொண்டு வடிவமைக்கப்பட்ட அமைப்புகள் நூற்றாண்டுகளுக்கும் பயன்படக்கூடும்.

சுகாதாரம் மற்றும் நலவாழ்வின் அடிப்படைகள்

“மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்” நமக்கு நினைவூட்டுவது – சுகாதாரமான சூழல் இல்லாமல், மற்ற எந்த முன்னேற்றமும் சாத்தியமில்லை. ஆரோக்கியமான குடிநீர் மற்றும் கழிவு மேலாண்மை ஆகியவை நாகரிக சமூகத்தின் அடித்தளமாக உள்ளன.

“மிகவும் மோசமான துர்நாற்றம்” என்ற இந்த வரலாற்று நிகழ்வு, ஒரு பெரும் நெருக்கடி எவ்வாறு மாபெரும் மாற்றத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்பதற்கு ஒரு அற்புதமான உதாரணமாகும். ஜோசப் பாஸல்கெட்டின் புத்திசாலித்தனமான தீர்வு இல்லையென்றால், லண்டன் இன்று நாம் காணும் அழகான, ஆரோக்கியமான நகரமாக இருந்திருக்காது.

ஒவ்வொரு முறை நாம் தேம்ஸ் நதியின் அழகான காட்சியைக் காணும்போதும், அல்லது லண்டனின் தூய்மையான தெருக்களில் நடக்கும்போதும், நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டியது – இந்த நகரம் ஒரு காலத்தில் துர்நாற்றத்தின் பிடியில் சிக்கியிருந்தது, ஆனால் தொலைநோக்குப் பார்வை மற்றும் அறிவியல் அணுகுமுறைகள் மூலம் அதை மாற்றியமைத்தது. இதுவே மனித முன்னேற்றத்தின் உண்மையான சாராம்சம்.

நம் நகரங்களும், ஊர்களும் தூய்மையாக இருப்பதை நாம் அலட்சியப்படுத்தக்கூடாது. ஒவ்வொரு நாளும் நாம் அனுபவிக்கும் தூய்மையான நீர், சுத்தமான காற்று மற்றும் சுகாதாரமான சூழல் ஆகியவை பல தலைமுறைகளின் கடின உழைப்பின் விளைவாகும். நாமும் எதிர்கால சந்ததிகளுக்காக இந்த பாரம்பரியத்தைத் தொடர வேண்டியது நமது கடமையாகும்.