விஜய் அவர்களின் சமீபத்திய தவெக மாநாட்டு உரை, அவருடைய ரசிகர்களிடையே மட்டுமல்லாமல், தமிழக அரசியல் களத்திலும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. பேச்சின் இறுதியில், அவர் ஒரு குட்டிக்கதை ஒன்றைச் சொன்னார், அதுதான் இப்போது சமூக வலைத்தளங்களில் அதிகம் பேசப்பட்டு வருகிறது. இந்தக் கதை வெறும் பொழுதுபோக்கிற்காக சொல்லப்பட்டது அல்ல, மாறாக ஒரு ஆழமான கருத்தை மக்களுக்கு உணர்த்தவே அவர் இதைக் கையாண்டார். அது என்ன கதை, அதன் உண்மையான பொருள் என்ன என்பதை இந்த கட்டுரையில் விரிவாகக் காண்போம்.
வெற்று பானையின் கதை: ஒரு அரசனும் ஒரு விதையும்
ஒரு காலத்தில் ஒரு அரசர் இருந்தார். தனக்குப் பின் யார் நாட்டை ஆள்வது, அல்லது தன்னுடைய தளபதியாக யார் வருவது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தார். சரியான ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுக்க, அவர் ஒரு போட்டி வைத்தார். நகரத்திலிருந்த திறமையான இளைஞர்களை அரண்மனைக்கு வரவழைத்து, ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு விதை நெல்லைக் கொடுத்தார். “இந்த விதையை வளர்த்து, யார் சிறந்த செடியுடன் வருகிறீர்களோ, அவர்கள்தான் எனது அடுத்த வாரிசு/தளபதி” என்று அறிவித்தார்.
அனைத்து இளைஞர்களும் விதையைப் பெற்றுக்கொண்டு தங்கள் வீடுகளுக்குச் சென்றனர். அவர்களில் ‘ஜுன்’ என்ற ஒரு இளைஞனும் இருந்தான். அவன் மிகவும் நேர்மையானவன், கடின உழைப்பாளி. அவனுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட விதையை எடுத்து ஒரு அழகான பானையில் வைத்தான். தினமும் அதை நீர் ஊற்றி, சூரிய ஒளியில் வைத்து, நன்கு கவனித்து வந்தான்.
நாட்கள் வாரங்களாக மாறின, வாரங்கள் மாதங்களாக மாறின. ஆனால், ஜுன் பானையில் இருந்த விதை முளைக்கவே இல்லை. அவன் கவலைப்பட்டான். ஆனால், விடாமுயற்சியுடன் தொடர்ந்து நீர் ஊற்றிக்கொண்டே இருந்தான். ஆறு மாதங்கள் கடந்துவிட்டன.
போட்டியின் இறுதி நாள் வந்தது. மற்ற இளைஞர்கள் எல்லோரும், ஆள் உயரத்திற்கு வளர்ந்த செடிகளுடன் வரிசையில் நின்றனர். ஆனால், ஜுனின் பானையில் மட்டும் விதை முளைக்கவே இல்லை. அவனுக்கு மிகவும் வெட்கமாக இருந்தது. தன் பானையை எடுத்துக்கொண்டு அரசரைப் பார்க்கச் செல்ல அவனுக்கு மனமில்லை. ஆனால், அவனது பெற்றோர்கள், “நீ உன் முழு முயற்சியையும் கொடுத்தாய். அதனால், தைரியமாக அரண்மனைக்குச் செல்” என்று ஊக்குவித்தனர்.
மனமில்லாமல் ஜுன், தனது வெற்றுப் பானையுடன் அரண்மனைக்குச் சென்றான். அங்கே, மற்றவர்களின் செடிகளைக் கண்டு வியந்தான். அரசர் ஒவ்வொரு பானையாகப் பார்த்துக் கொண்டே வந்தார். ஜுனின் பானை அருகில் வந்ததும், “ஏன் உன் பானை காலியாக இருக்கிறது?” என்று கேட்டார்.
ஜுன் பயந்து நடுங்கியபடி, “மன்னரே, நான் என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தேன். தினமும் நீர் ஊற்றினேன், நல்ல மண் கொடுத்தேன். ஆனால், இந்த விதை முளைக்கவே இல்லை” என்று கண்ணீருடன் சொன்னான்.
அரசரின் முகத்தில் ஒரு புன்னகை தோன்றியது. அவர் ஜுனை நெருங்கி, அவனை அன்புடன் அணைத்துக்கொண்டார். “நீதான் என் அடுத்த வாரிசு/தளபதி!” என்று அறிவித்தார். அங்கிருந்த மற்றவர்களுக்கு ஆச்சரியம்!
அரசர், “நான் உங்களுக்குக் கொடுத்தது அவித்த விதை நெல்! அது ஒருபோதும் முளைக்காது. ஆனால், மற்ற 9 பேரும் வேறு விதைகளை பயன்படுத்தி செடிகளை வளர்த்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் நேர்மையற்றவர்கள். ஆனால், ஜுன் மட்டும் தன் மீது நம்பிக்கை வைத்து, உண்மையைச் சொன்னான். அவன் ஒருவன் மட்டும்தான் நேர்மையானவன். அதனால்தான், அவன்தான் என்னுடைய அடுத்த வாரிசு” என்று விளக்கினார்.
அங்கிருந்த அனைவரும் கைதட்டி ஜுனை பாராட்டினர்.
இந்த கதையின் தார்மீக உண்மை என்ன?
இந்தக் கதையின் மூலம் விஜய் சொல்ல வந்தது இதுதான்: “நேர்மைதான் உண்மையான வெற்றிக்கு அடிப்படை.”
- வெற்றி என்பது வெளியில் தெரிவது அல்ல: மற்றவர்கள் செடிகளை வளர்த்துக்கொண்டு வந்தனர். அவர்களுக்கு உடனடியாக வெற்றி கிடைத்ததாகத் தெரிந்தது. ஆனால், அது உண்மையான வெற்றி அல்ல, அது ஏமாற்று வேலை.
- விடாமுயற்சி முக்கியம்: ஜுனுக்கு ஆறு மாதங்களாகப் பயன் தெரியவில்லை. ஆனாலும், அவன் தொடர்ந்து முயற்சி செய்தான். அதுதான் உண்மையான விடாமுயற்சி.
- நேர்மைதான் நிரந்தரமானது: மற்ற 9 பேரும் ஏமாற்றினர். ஆனால், ஜுன் மட்டும் உண்மையாக இருந்தான். அந்த நேர்மைதான் அவனை அரசரின் வாரிசாக மாற்றியது.
அரசியல் அரங்கில், பலரும் பொய்யான வாக்குறுதிகள் மற்றும் தற்காலிக வெற்றிகளைக் காட்டலாம். ஆனால், உண்மையான மாற்றம், நேர்மையுடன், கடின உழைப்புடன் வருபவர்களால் மட்டுமே சாத்தியம். விஜய் இந்தக் கதையின் மூலம், தன்னுடைய பயணமும், தன்னுடைய கட்சியின் பயணமும் நேர்மையின் அடிப்படையில் அமைந்தது என்பதைச் சொல்லாமல் சொல்கிறார்.
About the Author
