உலகின் மிகப் பிரபலமான வைரங்களில் ஒன்றான கோஹினூர், அதன் அழகிற்காக மட்டுமல்ல, அதன் சர்ச்சைக்குரிய வரலாற்றிற்காகவும் பெயர் பெற்றது. பெர்சிய மொழியில் “மலையின் ஒளி” என்று பொருள்படும் இந்த வைரம், இந்தியாவின் பாரம்பரிய கலாச்சார அடையாளங்களில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. கோஹ்-இ-நூர் என்றும் அழைக்கப்படும் இந்த வைரம், பல நூற்றாண்டுகளாக பல்வேறு அரச குடும்பங்களின் கைகளுக்கு மாறியுள்ளது.
கோல்கொண்டாவின் கண்மணி
13-ஆம் நூற்றாண்டில் ஆந்திரப் பிரதேசத்தின் கோல்கொண்டா பகுதியில் கண்டெடுக்கப்பட்ட இந்த வைரம், முதலில் 793 கேரட் எடை கொண்டதாக இருந்தது. காகத்திய வம்சத்தின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்த இப்பகுதியில், வைர சுரங்கங்கள் பிரபலமாக இருந்தன. அக்காலத்தில் கோல்கொண்டா வைரங்கள் உலகெங்கும் புகழ்பெற்றிருந்தன.
முகலாயர் காலத்தில் கோஹினூர்
முகலாய பேரரசர் பாபரின் காலத்தில் இந்த வைரம் முகலாய பேரரசின் கைவசம் வந்தது. பின்னர் ஷாஜகான் காலத்தில் புகழ்பெற்ற மயில் சிங்காதனத்தில் பதிக்கப்பட்டது. 1739-ல் பாரசீக மன்னர் நாதிர் ஷா டில்லியை கைப்பற்றிய போது, இந்த வைரத்தையும் கைப்பற்றிச் சென்றார். அப்போதுதான் இதற்கு “கோஹினூர்” என்ற பெயர் சூட்டப்பட்டதாக வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர்.
சீக்கியர் ஆட்சியின் கீழ்
பஞ்சாப் மன்னர் மகாராஜா ரஞ்சித் சிங் காலத்தில் கோஹினூர் வைரம் லாகூருக்கு வந்தது. அவரது ஆட்சிக் காலத்தில் இந்த வைரம் சீக்கிய அரசின் பெருமைக்கு அடையாளமாக திகழ்ந்தது. ஆனால் அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு, 1849-ல் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனி இந்த வைரத்தை கைப்பற்றியது
பிரிட்டிஷ் அரச குடும்பத்தின் கைவசம்
1850-ல் கோஹினூர் வைரம் இங்கிலாந்துக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டு, மகாராணி விக்டோரியாவிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது. 1852-ல் வைரம் மறுவடிவமைக்கப்பட்டு, அதன் எடை 105.6 கேரட்டாக குறைக்கப்பட்டது. 1937 முதல் இந்த வைரம் பிரிட்டிஷ் அரசியின் மகுடத்தில் பதிக்கப்பட்டுள்ளது. தற்போது லண்டன் டவர் அருங்காட்சியகத்தில் பாதுகாக்கப்படுகிறது.
திரும்பக் கிடைக்குமா கோஹினூர்?
சுதந்திர இந்தியா தொடர்ந்து கோஹினூர் வைரத்தை திரும்பப் பெற கோரிக்கை விடுத்து வருகிறது. பல இந்திய அரசியல் தலைவர்கள் மற்றும் வரலாற்று ஆர்வலர்கள் இந்த வைரம் இந்தியாவின் கலாச்சார சொத்து என்றும், அது திரும்ப ஒப்படைக்கப்பட வேண்டும் என்றும் வலியுறுத்தி வருகின்றனர். ஆனால் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் இதுவரை இந்தக் கோரிக்கையை ஏற்கவில்லை.
கோஹினூர் வைரம் வெறும் வைரம் மட்டுமல்ல, அது இந்தியாவின் பாரம்பரியம், கலாச்சாரம் மற்றும் வரலாற்றின் அடையாளம். இந்த வைரத்தின் பயணம் காலனித்துவ காலத்தின் வலி நிறைந்த நினைவுகளை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. இந்தியாவின் தொடர்ச்சியான கோரிக்கைகள் நிறைவேறி, இந்த விலைமதிப்பற்ற கலாச்சார சொத்து ஒருநாள் தாய்நாட்டிற்கு திரும்பும் என்ற நம்பிக்கை இன்றும் தொடர்கிறது.
