பிறப்பு எனும் வாசலுக்கு ஒரு வழிதான். ஆனால், இறப்பு எனும் வாசல் பல வழிகளில் திறக்கிறது. மனித வாழ்வில் தவிர்க்க முடியாத இந்த இரண்டு மாபெரும் நிகழ்வுகளைப் பற்றிப் பேசாத இலக்கியங்களும், தத்துவங்களும் இல்லை. குறிப்பாக, மரணம் ஏற்படுத்தும் வெற்றிடத்தையும், அது நிகழும் விதத்தையும் விவரிக்க, மொழிகள் பெரும் போராட்டத்தையே நடத்துகின்றன.
நம் தமிழ் சினிமாவும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல. “ஜனனம் ஒரு வழி, மரணம் பல வழி” என்றும், “மாறாத தீர்ப்பு அவன் தீர்ப்பே ஐயா, அதை மாற்ற ஒரு வழியுண்டோ சொல்லுங்கையா!” என்றும் தத்துவ முத்துக்களை டி.எம்.எஸ்.ஸின் குரலில் அள்ளித் தெளித்திருக்கிறது. “தாயணிந்து மகிழ்ந்ததுவும் ஒரு கயிறு, என்னைத் தாலாட்ட வந்ததுவும் ஒரு கயிறு… இங்கு தூக்கிலிட வருவதும் ஒரு கயிறு!” என மாயவநாதன் வரிகளில், பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் இடையே உள்ள மெல்லிய கோட்டைப் படம் பிடித்துக் காட்டியது.
இப்படி, மரணத்தின் தத்துவத்தையும், அது தரும் வலியையும்கலை வடிவங்களில் நாம் பார்த்திருந்தாலும், நம் அன்றாட வாழ்வில், அந்த நிகழ்வை எப்படிச் சொல்கிறோம் என்பது மிக முக்கியம். நம் தாய்மொழியான தமிழ், வெறும் வார்த்தைகளால் ஒரு நிகழ்வைப் பதிவு செய்வதில்லை; அது அந்த நிகழ்வின் தன்மை, சூழல், மற்றும் அதனால் ஏற்படும் உணர்வின் ஆழம் என அனைத்தையும் ஒரு சொல்லுக்குள் அடக்கிவிடும் ஆற்றல் கொண்டது.
“அவர் இறந்துவிட்டார்” என்று ஒற்றை வரியில் கடந்து போகாமல், ஒருவரின் மரணம் நிகழ்ந்த விதத்தைக் கொண்டே, அதற்கென தனித்தனி வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தும் நம் மொழியின் செழுமையை நாம் அறிவோமா? வாருங்கள், அந்த வார்த்தைகளுக்குப் பின்னால் இருக்கும் ஆழமான அர்த்தங்களை அலசுவோம்.
சொல் ஒன்றே, பொருள் பலவே: இறப்பின் நுட்பமான வேறுபாடுகள்
ஒவ்வொரு சொல்லும் ஒருவரின் மரணத்தின் தன்மையை, அவருக்கு நாம் கொடுக்கும் மரியாதையை, மற்றும் அந்த நிகழ்வின் சோகத்தின் அளவை வரையறுக்கிறது.
Unlimited High-Quality Audiobooks
Best Devotional Audiobooks
Listen to spiritual and devotional content for peace of mind. Perfect for daily prayers and meditation.
Listen DevotionalCrime Series
Immerse yourself in thrilling crime investigations and mysteries. Every episode brings new excitement.
Discover Crime SeriesRajesh Kumar Collection
Enjoy the complete collection of Rajesh Kumar's best works in high-quality audio format.
காலமானார் (Kaalam Aanaar): இது இறப்பைக் குறிக்கும் வார்த்தைகளிலேயே மிகவும் மரியாதை மற்றும் தத்துவார்த்தமான சொல். இதன் பொருள் ‘காலம் ஆகிவிட்டார்’ அல்லது ‘காலத்தோடு கலந்துவிட்டார்’ என்பதாகும். வாழ்வின் அத்தனை கட்டங்களையும் கடந்து, தன் ஆயுட்காலத்தை முழுமையாக வாழ்ந்து முடித்து, மூப்பின் காரணமாக இயற்கையாக உயிர் பிரிந்த பெரியவர்களையும், சான்றோர்களையும் குறிக்கவே இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது ஒரு சோக நிகழ்வாக இருந்தாலும், ‘அவரது காலம் முடிந்தது, இயற்கையின் சுழற்சியில் அவர் கலந்துவிட்டார்’ என்ற ஒருவித நிறைவை இந்தச் சொல் தருகிறது.
- பயன்பாடு: “எழுத்தாளர் ஜெயகாந்தன் அவர்கள் தனது 81வது வயதில் காலமானார்.”
இயற்கை எய்தினார் (Iyarkai Eythinaar): ‘இயற்கையை அடைந்துவிட்டார்’ அல்லது ‘இயற்கையுடன் இணைந்துவிட்டார்’ என்பது இதன் பொருள். புயல், வெள்ளம், நிலநடுக்கம், இடி-மின்னல் போன்ற இயற்கை சீற்றங்களால் ஒருவர் இறக்க நேரிட்டால், இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படுகிறது. மனிதக் கட்டுப்பாட்டிற்கு அப்பாற்பட்ட, இயற்கையின் மாபெரும் சக்தியின் முன் ஒரு உயிர் அடங்கிப் போனதை இந்தச் சொல் குறிக்கிறது. இதுவும் ஒருவகையில், மனிதன் இயற்கையின் ஒரு பகுதிதான் என்பதை உணர்த்துகிறது.
- பயன்பாடு: “பெருவெள்ளத்தில் சிக்கி, நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் இயற்கை எய்தினர்.”
அகால மரணம் அடைந்தார் (Akaala Maranam Adaindhaar): ‘காலம் அல்லாத காலத்தில் ஏற்பட்ட மரணம்’ என்பதே இதன் பொருள். திடீரென நிகழும் விபத்துக்கள் (கார், பஸ், விமானம்), எதிர்பாராத நிகழ்வுகள் மூலம் இளம் வயதிலோ அல்லது திடமாக இருக்கும்போதோ ஒருவர் இறந்தால், அது ‘அகால மரணம்’ எனப்படும். இந்தச் சொல், அந்த மரணத்தில் உள்ள அதிர்ச்சியையும், துயரத்தையும், ‘இன்னும் வாழ்ந்திருக்க வேண்டியவர்’ என்ற ஆற்றாமையையும் வெளிப்படுத்துகிறது.
- பயன்பாடு: “அந்த இளம் விஞ்ஞானி, ஒரு சாலை விபத்தில் அகால மரணம் அடைந்தார்.”
மரணமடைந்தார் (Maranamadaindhaar): இது பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு மரியாதையான சொல். மாரடைப்பு போன்ற திடீர் உடல்நலக் குறைபாடுகளால் நிகழும் மரணங்களைக் குறிக்க இது பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ‘காலமானார்’ என்பதைப் போன்ற தத்துவப் பின்னணி இல்லாவிட்டாலும், இது ஒரு மரியாதை, பொதுவான சொல்லாகும்.
- பயன்பாடு: “முன்னாள் அமைச்சர் திடீர் மாரடைப்பால் மரணமடைந்தார்.”
கொலையுண்டார் (Kolaiyundaar): மிகவும் நேரடியான, வன்மையான சொல். ஒருவர் மற்றொருவரால் கொல்லப்பட்டால் மட்டுமே இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படும். இதில் எந்தவிதமான அலங்காரமோ, தத்துவமோ இல்லை. நடந்த குற்றத்தின் கொடூரத்தை அப்பட்டமாக வெளிப்படுத்துகிறது.
- பயன்பாடு: “நிலத் தகராறில், முதியவர் கொலையுண்டார்.”
உயிர் நீத்தார் (Uyir Neethaar): ‘உயிரை அவராகவே விட்டுவிட்டார்’ அல்லது ‘உயிரைத் துறந்துவிட்டார்’ என்பது இதன் பொருள். ‘நீத்தல்’ என்ற சொல்லுக்கு ‘விட்டுவிடுதல்’, ‘துறத்தல்’ என்று பொருள். ஒருவர் தற்கொலை செய்துகொண்டால், அந்தச் செயலைக் குறிக்க இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது அந்தச் செயலில் உள்ள தன்னிச்சையான, ஆனால் துயரம் நிறைந்த முடிவை உணர்த்துகிறது.
- பயன்பாடு: “கடன் சுமை தாங்காமல், விவசாயி உயிர் நீத்தார்.”
துஞ்சினார் (Thunjinaar): இது சங்க இலக்கியங்களில் பயன்படுத்தப்பட்ட மிக அழகான சொல். இதன் பொருள் ‘உறங்கினார்’ என்பதாகும். குறிப்பாக, போர்க்களத்தில் வீரமரணம் அடைந்த மன்னர்களையும், வீரர்களையும் குறிக்க இந்தச் சொல் பயன்படுத்தப்பட்டது. மரணத்தை ஒரு நிரந்தர உறக்கமாகப் பார்க்கும் கவித்துவமான பார்வை இது.
வீரமரணம் / வீரச்சாவு எய்தினார் (Veeramaranam / Veerachaavu Eythinaar): நாட்டுக்காகப் போர்க்களத்தில் சண்டை உயிர்விடும் ராணுவ வீரர்களின் தியாகத்தைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் சிறப்புச் சொல். அவர்களின் மரணம் ஒரு இழப்பு என்பதை விட, அது ஒரு தியாகம், ஒரு வீரம் என்பதை இந்த வார்த்தை பறைசாற்றுகிறது.
வார்த்தைகளின் வலிமை: ஏன் இந்த வேறுபாடுகள் அவசியம்?
“எல்லாமே மரணம்தானே, எதற்கு இத்தனை வார்த்தைகள்?” என்று சிலர் நினைக்கலாம். ஆனால், வார்த்தைகள் வெறும் ஓசைகள் அல்ல; அவை உணர்வுகளின் தூதுவர்கள்.
- உணர்வைப் பிரதிபலிக்க: ஒரு 90 வயது முதியவரின் இறப்பிற்கு ‘காலமானார்’ என்று சொல்வது, அந்த வாழ்விற்கு நாம் அளிக்கும் மரியாதை. அதே சமயம், ஒரு விபத்தில் இறந்த 20 வயது இளைஞனுக்கும் ‘காலமானார்’ என்பது, அந்த நிகழ்வின் சோகத்தையும், கொடூரத்தையும் மறைத்துவிடும்.
- சம்பவத்தின் தன்மையை உணர்த்த: ‘கொலையுண்டார்’ என்பதும் ‘இயற்கை எய்தினார்’ என்பதும் முழுமை வேறுபட்ட நிகழ்வுகள். சரியான சொல்லைப் பயன்படுத்தும்போதுதான், கேட்பவர்களுக்கு அந்தச் சம்பவத்தின் தன்மை துல்லியமாகப் புரிகிறது.
- மொழியின் செழுமை: ஒரு மொழியின் வளம், அது எவ்வளவு நுட்பமான வேறுபாடுகளையும் துல்லியமாக வெளிப்படுத்துகிறது என்பதில்தான் இருக்கிறது. இந்த வார்த்தைகள், தமிழ் மொழியின் ஆழத்தையும், அதன் முதிர்ந்த தன்மையையும் காட்டுகின்றன.
தற்காலத்தின் தடுமாற்றம்: தேய்ந்து போகும் தமிழ்
இன்று அவசர யுகத்தில், இந்த நுட்பமான வேறுபாடுகளை நாம் மறந்து வருகிறோம். செய்தி ஊடகங்கள் உட்பட பலரும், எல்லா வகையான மரணங்களுக்கும் “உயிரிழந்தார்” என்ற ஒற்றைச் சொல்லைப் பயன்படுத்துகின்றனர். ஆங்கிலத்தில் “Passed away,” “Expired,” “Died” என்று பொதுவாகச் சொல்வதைப் போலவே, தமிழிலும் ஒரு பொதுவான வார்த்தைக்குள் அனைத்தையும் அடக்கிவிடுகிறோம்.
இதைவிட மோசம், தமிழையும் ஆங்கிலத்தையும் கலந்து ‘தங்லீஷ்’ மழையில் நாம் நனைந்துகொண்டிருப்பதுதான். நம் மொழியின் வேரையே அசைத்துப் பார்க்கும் இந்த அபாயத்தை நாம் உணர வேண்டும்.
ஒரு சொல் என்பது ஒரு கலாச்சாரத்தின் அடையாளம். மரணம் போன்ற ஒரு ஆழமான நிகழ்வை விவரிக்க, நம் முன்னோர்கள் பயன்படுத்திய ஒவ்வொரு சொல்லுக்குப் பின்னாலும் ஒரு தத்துவமும், ஒரு பார்வையும், ஒரு மரியாதையும் இருக்கிறது. அந்த வார்த்தைகளைப் பாதுகாப்பதும், சரியான இடத்தில் பயன்படுத்துவதும், நம் மொழியின் செழுமையைப் பாதுகாப்பதற்குச் சமம்.
அடுத்த முறை, ஒரு மரணச் செய்தியைக் கேட்கும்போது, அது எப்படி நிகழ்ந்தது என்பதை எண்ணி, அதற்காகப் பொருத்தமான தமிழ் வார்த்தை எதுவாக இருக்கும் என்று ஒரு கணம் யோசிப்போம். நம் மொழியின் அழகை நாமே போற்றுவோம்; அடுத்த தலைமுறைக்கும் கடத்துவோம்.
About the Author
